ต้นเหตุของความเสียใจ
ก็คือความจริงที่สองเราไม่พูดกัน
ไม่เคยจะมองตากัน
ได้แต่คิดและทําอะไรไปตามต้องการ
โดยไม่สนใคร
ต้นเหตุของร้อยน้ําตา
ไม่เคยเยี่ยวยารักษาด้วยความเข้าใจ
มันเป็นเพราะความไม่รู้
ไม่เคยดูให้ลึกลงไปข้างในหัวใจ
ได้แต่ทนเก็บไว้ผิดอะไรไม่เคยคิดถาม
เมื่อไรจะเข้าใจ เมื่อไรจะรักกัน
หากเราทั้งสองไม่ยอมเปิดใจ ให้คําว่ารักเดินทางมาเจอกัน
เมื่อไรจะเข้าใจ
ได้ไหมคุณดี
ช่วยพังทะลายกําแพงที่มี
ให้ใจของเรามีวันที่ดีที่สวยงาม
ถ้าหากว่าเราพูดกัน ก็คงไม่ทําให้สองเราต้องร้องหาย
และคงไม่เป็นเช่นนี้ คงจะมีทุกวันที่ดีให้กันและกัน
อยากให้เป็นอย่างนั้น พอจะทําให้กันได้ไหม
เมื่อไรจะเข้าใจ เมื่อไรจะรักกัน หากเราทั้ง
สองไม่ยอมเปิดใจ ให้คําว่ารักเดินทางมาเจอกัน
เมื่อไรจะเข้าใจ ได้ไหมคุณดี ช่วยพังทะลาย
กําแพงที่มี ให้ใจของเรามีวันที่ดีที่สวยงาม
อยากจะหลบลืมภาพเก่าๆ
อยากจะทําให้เรานั้นเข้าใจกันสักครั้ง
Inth
antable
ในใจของเรา มีวันที่ดีที่สวยงาม