Je bent mooi maar niet te pruimen, was het eerste wat ik dacht.Zelfs het draaien van je heupen heeft me niet van m'n stuk gebracht.Je huid zo glad, je lippen nat, ik vind je zo lekker ruiken.Vooruit dan maar, we drinken wat je drinkt, koffie met wat suiker.Zwart met een beetje suiker.Zwart met een beetje suiker.Zwart met een beetje suiker.Zwart.De nacht was mild, de morgen mild, je bent heel goed te pruimen.Ik sta en huil als ik zie hoe lief je ligt te duimen.*** moment zal nooit vergaan, ik verdrink in je bruine ogen.Weer die angst dat het fout zal gaan, maar ik worstel en kom boven.Zwart met een beetje suiker.Zwart met een beetje suiker.Zwart met een beetje suiker.Zwart.Jouw lijf wordt oud, mijn geest blijft jong, met aan het pruimen weet ik niets.Los staat ze daar, die tijgerin, ze vraagt om koffie, koffie met iets.Zwart met een beetje suiker.Zwart met een beetje suiker.Zwart met een beetje suiker.Zwart.Zwart met een beetje suiker.Zwart met een beetje suiker.Zwart met een beetje suiker.Zwart met een beetje suiker.Zwart.