Heel alleen aan het strand, lekker lui in het zand.
Zo heerlijk rustig, met je hoed heel gracieus op de punt van je neus.
Zo heerlijk rustig, er kwam een bootje over zee, dat nam al je misère mee.
En je ligt heel alleen, alles is om je heen.
Zo heerlijk rustig, er klinkt een mondharmonica,
die speelt door Emi Fasola.
Zo heerlijk rustig, en een duintje ontstaat in dezelfde maat.
Zo heerlijk rustig, het heeft een heel eigen taal en het klinkt allemaal.
Zo heerlijk rustig, de man met de mondharmonica,
de kinderen met hun pa en ma, en de golven op zee, dijnen rustigjes mee.
Zo heerlijk rustig, en in de lucht daar drijven nou,
wat witte wolkjes in het blauw.
Niet te gauw, niet te gauw, maar heerlijk rustig.
En heel stil, heel tevree, zakt de zon in de zee.
Zo heerlijk rustig, zet de lucht en het strand in een laaiende brand.
Zo heerlijk rustig, en plots links wegt de muzikant,
de kinderen zitten hand in hand, maar de zee ruist nog voort, dat is al wat je hoort.
Zo heerlijk rustig, de mensen blijven even staan,
voordat ze weer naar huis toe gaan, en ze zuchten voldaan.
Wat was dat rustig, ja, ja.