ਜੀਂਦਗੀ ਦੇ ਪਨੇ ਆਤੇ ਮੈ ਕਲਲੀਖ ਕੇ ਤੇਰਾ ਨਾ ਰੋਈ ਚੇਹਰੇ ਤੋਂ ਇਂ ਜੀ ਜਾਪ ਦੇਤੇਨੂ ਵੀਛਡੇ ਦਾ ਗਮ ਨਾ ਕੋਈ ਸੀਂਦਗੀ ਦੇ ਪਨੇ ਆਤੇ ਮੈਤੇਰੇ ਸਾਰੇ ਖਤਮ ਫਾਡ ਤੇ ਰੱਸਵੀਰਾ ਫਾਡ ਦੀਤੀਆਂ ਪਰ ਟੁਂਗਡੇ ਰਖਲੇ ਪਤਾ ਨੀ ਗ੍ਯੋਤੇ ਤੋ ਹਾਸੇ ਸਾਰੇ ਵਾਲ ਤੇ ਖੁਸ਼ਿਆਵੀ ਤੇ ਤੋ ਵਾਰੀਆਂ ਬੱਸ ਗਮ ਭੀ ਰਖਲੇ ਪਤਾ ਨੀ ਗ੍ਯੋਆਜ ਕਲ ਕੀਨੁ ਵੇਚਦੇ ਵਾਦ ਜੀਨਾ ਨਾਲ ਕਬਲੀ ਮੈ ਹੋਈ ਸਿਂਦਗੀ ਦੇ ਪਨੇ ਆਤੇ ਮੈਤੇਰੀ ਕਦੇ ਖੁਸੀਆਂ ਜੀ ਸਾਂ ਜੀ ਨੈ ਓ ਹੋਈ ਹਰ ਇਕ ਗਮ ਸੀ ਪ੍ਯਾਰਾ ਤੇਰਾਕਰ ਨਾ ਫੀਕਰ ਵੇ ਮੈ ਆਪੇ ਸਾਂ ਭਲਾਂਆਕਾ ਸੋਖਾ ਹੋ ਜੂਗਾ ਗੁਝਾਰਾ ਮੇਰਾਨਾ ਏਕਿਆ ਤੇਰੀ ਪੀਚੀਆਂ ਨਾ ਚੇਰਾ ਸੀ ਮੈ ਉਸ ਵੇ ਤੂ ਵੇਖਿਆ ਨੇ ਸੀ ਦਰਦ ਮੇਰਾਤੇਰੀ ਜੀਦਗੀ ਪਰਦੀ ਬੇ ਰੁਖੀ ਤੇਰਾ ਯਕਾ ਮੇ ਤੋ ਫੇਰ ਨਾ ਦੱਸ ਕੀਲੇ ਚੁਕਾ ਮਾ ਮੈ ਕਰਜ ਤੇਰਾਕੀਨੇ ਜਨ ਮਾ ਛੀਟੋਇਂ ਗਾ ਰੱਸ ਪਾਪੀ ਤੇਰੇ ਵਰਗਾ ਨਾ ਕੋਈਜੀਦਗੀ ਦੇ ਪਨੇ ਆਤੇ ਮੈ ਕਲ ਲੀਖਿਕੇ ਤੇਰਾ ਨਾ ਰੋਈਜੀਦਗੀ ਦੇ ਪਨੇ ਆਤੇ ਮੈਜੀਦਗੀ ਦੇ ਆਤੇ ਮੈ ਕਲ ਲੀਖਿਕੇ ਦੇ ਮੈ