πίσω δεν πάει ο χρόνος
παράξενος που είναι ο κόσμος
δρόμος ατέλειωτος
κι εκείνοι μόνοι κι εκείνος μόνος
και και σήμερ'
ο πόνος μας πάει σαν λαμπάντα
fire, fire, bon data
πειρατές τ' ανοιχτά
όταν κλείνεις τα μάτια
μωρό μου γίνομαι χάλια
μωρό μου γίνομαι κομμάτια
κι αυτός ο κόσμος δεν μας πάει
πίσω δεν πάει ο χρόνος
παράξενος που είναι ο κόσμος
και αυτός ο κόσμος δεν μας πάει
στα νυχτά σαν λιοντάρια
παίζουμε στα ζάρια
την καρδιά στα χαρτιά τα μαξιλάρια
σ' αγαπάω γιαγιά
γιατί η αγάπη είναι μαγκιά
και ξεχνάν τα παιδιά
που τώρα γίναν παλικάρια
ζητάνε, ζητάνε πολλά
πάνω στο pit κλειστράζουν να πέφτουν
όλα τα αφήνουν συνέχεια στιμές
όταν γελά
ζητάει, ζητάει πολλά
λυπάμαι πολύ μα δεν παίζει
μην μου το πεις
το έλα να δεις
αυτός ο κόσμος άγενης
και εγώ σαν ηθαγενής
κάνω απ' το σπίτι τεκέ
το μυαλό τένεκε
τι έγινε και
μη μου το πεις
μη μου το πεις
νύχτος απόψε νωρίς
και χώ στην πλάτη λεκέ
και γύρω κανείς
χορεύω στο pit
ρυθμό της βροχής
όλα τα αφήνουν συνέχεια συνέχεια στην μέση
όταν γελά
ζητάει, ζητάει πολλά
λυπάμαι πολύ μα δεν παίζει
ζητάνε, ζητάνε πολλά
πάνω στο pit κλειστράζουν να πέφτουν
όλα τα αφήνουν συνέχεια συνέχεια στην μέση
όταν γελά
ζητάει, ζητάει πολύ
λυπάμαι πολύ μα δεν παίζει
δεν μπορώ
να σε δω
να δω
ζητώ
ουρανό
δεν μπορώ
δεν μπορώ
να νιώσω
περιμένω
κάτι αλλιώτικο
ζητάνε, ζητάνε πολλά
πάνω στο pit κλειστράζουν να πέφτουν
όλα τα αφήνουν συνέχεια στην μέση
όταν γελά
όταν γελά
ζητάει, ζητάει πολλά
λυπάμαι πολύ μα δεν παίζει
ζητάνε, ζητάνε πολλά
πάνω στο pit κλειστράζουν να πέφτουν
όλα τα αφήνουν συνέχεια στην μέση
όταν γελά
ζητάει, ζητάει πολλά
λυπάμαι πολύ μα δεν παίζει