زندگی راستی که زود می گذره
آدم از فردای خود بی خبره
گاهی از مدرسه وکیف و کتاب گفتیم برام
گاهی از شیطونی های بی حساب گفتیم برام
گاهی از مردم بیاتف نالی دیواسم
گاهی از آشقی و رنج و عذاب گفتیم برام
زندگی راستی که زود می گذره آدم از فردای خود بی خبره
کشکی می شود که بخندم همیشه چکونم دست خودم نیست نمیشه
دیگه اون روزهای زیبا نمیاد
دیگه اون خنده به لبها نمیاد
زندگی راستی که زود می گذره
آدم از فردای خود بی خبره
