het hoeft maar te regenen en het gaat mis ik ken mezelf ik weet hoe het is
dan zie ik die druppels tegen mijn raam en voor ik er erg in heb, noem ik jouw naam
het hoeft maar te regenen en het is weer zo laat dat ik me afvraag of het goed met je gaat
en of je gelukkig bent op jouw manier en of het bij jou daar net zo regent als hier
het hoeft maar te regenen en ik begin dat hou ik niet tegen ook al heeft het geen zin
dat ik aan jou ga denken aan hoe het nu met je is
en of je gelukkig bent op jouw manier en of het bij jou daar net zo regent als hier
Als jij wel weet, dan doe ik je mis.
Het hoeft maar te regenen en ik grijp naar mijn jas.
Dan wil ik gaan zoeken naar hoe het toen was.
Maar ik weet dat het is over, er is niets aan te doen.
Kijk, zelfs de regen valt nu anders dan toen.
Het hoeft maar te regenen en ik begin.
Dat hou je niet tegen, ook al heeft het geen zin.
Dat ik aan jou ga denken, aan hoe het nu met je is.
En of jij wel weet.
Dat ik aan jou ga denken, aan hoe het nu met je is.
En of jij wel weet, hoe ik je mis.
Dat ik aan jou ga denken, aan hoe het nu met je is.