ਦੂਤ ਜਟਾਇਕ ਮੈ ਜੀਵੇ ਚਾਨ ਨਾਲ ਹੁਂਦੀ ਕੈਨਾਤ ਵੇ
ਅਖਾਂ ਮੂਰ ਬੇਠਾ ਹੋ ਵੇ ਸਜ਼ਿ ਕੇ ਬੇਆਰਾ ਵਾਲੀ ਤੇਡੀ ਜਾਵਾ ਬਾਤ ਵੇ
ਦੁਈ ਓ ਇਕ ਜੀਨ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਸੋਣੇਆ ਤੇਰੇ ਬੀਨਾ ਸਚੀ ਨਾ ਗੁਸਾਰਾ ਸੋਣੇਆ ਗੈਰਾ ਪੀਚ ਲਗ ਕੀਤ ਛਾਡ਼ ਜਾਈ ਨਾ
ਸੋਣੇਆ ਵੇ ਸਚੀ ਨਾ ਵੇ ਜਾਨ ਤੂ ਪੀਆਰਿਆ ਅਲਡੇ ਨੂ ਦੀਲ ਵੀਚ ਕਾਟ ਜਾਈ ਨਾ
ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਦੀਆਂ ਚੇਡੀਆਂ ਕਲਾ ਸੀਮੇਟ ਨੀ ਚੰਨਾਗਾਰ ਦੀਆਂ ਜੀਕਰੀ ਓ ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ ਹੈ
ਨਾਲ ਸਾਂਗ ਦੀਆਂ ਤੋ ਮੇਨੁ ਡਾਰ ਲਾਗਦਾ ਚੋਵੀ ਕੇਂਟ ਜਟੀ ਨੂ ਫੀਕਰ ਤੇਰਾ ਹੈ
ਜੋਬਣ ਦੀ ਰੁਤ ਅਰਮਾਨ ਗਡੇ ਨੇ ਪੀਆਰਾ ਵਾਲਾ ਬੁਟਾ ਕੀਤੇ ਵਾਡਿ ਜਾਇ ਨਾ
ਸੋਣੇਆ ਵੇ ਸਜਨਾ ਵੇ ਜਾਨ ਤੋ ਬੀਆਰਿਆ ਅਲਡੇ ਨੂ ਦੀਲ ਵੀਚੋ ਕਾਟ ਜਾਇ ਨਾ
ਹੋ ਰਾਤੀ ਸੂਪਨੇਚ ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ ਵੈਆਂ ਹੋਗੇਆ ਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਜੋਡੀ ਲਗਦੀ ਸੀ ਕੈਟ ਵੇ ਬੇ ਪੇਡੇ ਵੀਸਿਰੋ ਮੀਰਚਾ ਸੀ ਵਾਰਿਆ ਯਾਰ ਨਾਚਦੇ ਸ�
ਦੋਡੇ ਵਾਜਿ ਦੇ ਸੀ ਬੇਂਡ ਵੇ ਸਾਰੇ ਪਾਸ ਤੂ ਈ ਦੇ ਸਦਾ ਹੇ ਸੋਣੇਆ ਜੱਟੀ ਦੇ ਖੇ ਆਲਾ ਵੇ ਚੋ ਦੂਡ ਜਾਇ ਨਾ
ਸੋਣੇਆ ਵੇ ਸਜਨਾ ਵੇ ਜਾਉਨ ਦੋ ਪੀਆਡੀਆ ਅਲਡੇ ਦੋ ਦੀਲ ਵੇ ਚੋ ਕਾਟ ਜਾਇ ਨਾ
ਜੱਟੀ ਦੇ ਦਾਈ ਕੋਈ ਤਮਨਾ ਸੋਣੇਆ ਨੇਮ ਪੀਚ ਸਾਰ ਨੇਮ ਸਂਦੁ ਲਾਣਾ ਹੇ
ਹੇਲਾਬਾਦ ਵੇ ਚੋ ਜਂਝ ਲੇਕੇ ਆਈ ਸੋਣੇਆ ਸਗਡਾਨਾ ਜੱਟੀ ਤੇਰ ਨਾਲ ਜਾਣਾ ਹੇ
ਦੀਲ ਦੀਆ ਰੀਚਾ ਜਟਾ ਤੂਬ ਗਾਦ ਵੀ ਬਿਨਾ ਗਲੋ ਕਦੇ ਆਡੀਆ ਤੂ ਪਾਇ ਨਾ
ਦੀਆ ਰੀਚਾ ਆਡੀਆ ਰੀਚਾ