Yorgun bir kadın
Kalbim ve aklım arasında sıkışıp kalmışım
Yüreğim mezarlıklar gibi kalabalık ama
Sadece kendi enkazımı taşıyabilir ayaklarım
İki şehir gibi uzak
Kokunu duyabilecek kadar yakın avuçlarımda
Buz gibi eriyip kalbimde yanarsın
Hangi halisin sen aşkın?
Hangi halisin sen aşkın?
Başka iklimlere gidelim
Kirlenmemiş bir gökyüzü buluruz elbet Bu dünyaya ait değilim
Bir gölge gibi sessiz ve belli belirsizim
Bulutlarda duruyor gözyaşlarım
Sanki birazdan düşüp kırılacağım Tek bir aşk yetermiş ölmeye
Ben savaşçı değilim sadece yorgun bir kadın
