จงที่รู้ตัวดี ฉันก็ต้องกล้ามใจถามเธอไปทั้งทั้งที่ใจ ฉันนั้นก็ปวดร้าอยากรู้แล้วเกิดว่าเธอ ยังรักฉันอยู่หรือเปล่าวันนี้แค่มองก็เห็นคําตอบ ที่ไหนว่าตาของเธอเมื่อเธอปวดรักกันจะเก็บฉันเอาไว้เธอทําไมบอกไม่รักจะดีกว่าไม่อยากได้ยินจากปากของเธอถึงฉันก็จะฟัง มันทั้งใจมันเจ็บเหนือเธออย่าสงสัยคนที่ต้องไป เพราะว่าใจฉันไม่ต้องการยิ่งช้าก็ยิ่งช้ําคนรักฟังมันทรมานถึงหัวใจฉันต้องร้าวรา ก็ยังดีกว่ายิ่งอย่างไรข้าเรื่อยไปตอนนี้ฉันรู้ตัวดีแค่เหงายังเป็นไม่ได้จะให้ฉันรักรักเธอเท่าไรยังไงก็ต้องเสียเธอเมื่อเธอหมดรักกันจะเก็บฉันเอาไว้ทําไมบอกไม่รักจะดีกว่าไม่อยากได้ยินจากปากของเธอถึงฉันก็จะฟังมันทั้งใจมันเจ็บเหนือเธออย่าสงสัยคนที่ต้องไปเพราะว่าใจฉันไม่ต้องการยิ่งช้าก็ยิ่งช้ําคนรักฟังมันทรมานถึงหัวใจฉันต้องร้าวราก็ยังดีกว่ายิ่งอย่างไรข้าเรื่อยไปอย่าแล้วถึงฉันก็จะฟังมันทั้งใจฉันก็จะฟังทั้งใจมาเจ็บเหนือเธออย่าสงสัยคนที่ต้องไปเพราะว่าใจฉันไม่ต้องการยิ่งช้าก็ยิ่งช้ําคนเราฟังมันทรมานถึงหัวใจฉันต้องราวรักก็ยังดีกว่าอยู่อย่างไรข้าเลยไปอย่างไรข้าเลยไป
