روزگاری سرکوی نشستم نشستم
به امید شب دیدار یار یار یار
چه گذشت بردلمان شب که دیدم غریبم
بدو چشمام یار یار یار یار یار یار
میکش آمد دلمارا به این صوبه هم صوب شدم
ماهی غلاب یار یار یار یار
رفتم آشوفته و هیران همون دم
خزان زد به گلستان یار یار یار یار
گل لفخند تو هر لحظه که پجمور دلم شکست
بعد اگر عطر تو راس و یکسی بردلم شکست
اگر افتاد خزان در دل باغم غمت مباد
اگر عشق تو نیامد به سراغم غمت مباد
مرا به آسانی بردهای زیار
روزگاری سر کویی نشستم نشستم به امید شب دیدار یار یار یار
چه گذشت بردلمان شب که دیدم غریبم بدو چشمام یار یار یار یار یار
