İndi gözlerime düşen damlalarAktı ve geçti, zemini teldiÖnüme çıkan bütün engelleri yendimDamarımdaki kanı zehirleyen bendimYok söyleyecek bir lafımKapılıp heyecanla attığım bir kadınBu koca dünyada zindanınTanrım zorlama bu kadar insanıAteşin tam ortasında yine düştüm benGeçen yıllarda atamadım üstümden bu yüküHer gün biraz büyüdümSanki gerçek değil, dünya büyüdüAteşin tam ortasında yine düştüm benGeçen yıllarda atamadım üstümden bu yüküHer gün biraz büyüdümSanki gerçek değil, dünya büyüdüZor birazTek başına kaldıysamZor birazTek başına kaldıysamZor birazTek başına kaldıysamZor birazTek başına kaldıysamZor birazZor birazTek başına kalktık sol topimTek başına kalktık sol topimYalnız olmak belki de duyguların en garibiBoş bir görüntü düşün şu an tek karelikBir parça kağıt bulup kalemlikten çek kalemiTek talebim dolu olsun yanımdaki sekadehimYazmaya başla şair olman şart değilŞahit olman yeterli hayli zor da şans seniBelki bulur bir gün ve de çıka gelir ansızınİşte böyle umutlarla yıkar beyin yalnızıKandırır her seferde sen de tekrar kanarsınO bir yolculuk gibidir sever her an kanatsın daDizlerini acımadan kırıp düşürür yereYaz günündeki insan ne sıkı üşütür geneGülüşün yeter diyebilecek kimse yokSönüp giden her mumda dilek dile bir de dostDilde toz kalmasın hiç giden gider nasılsaAşk ne Temmuz'da ne de bir başka değil Kasım'daZor birazzimp birazTek başınaKandıysanZor birazTek başınaKandıysanZor birazTek başınaKandıysanZor birazTek başınaKandıysanKalbinaz tek başına kalp duysunKalbinaz tek başına kalp duysun*