ਮੈਨੁ ਏ ਨਾ ਯਾਦ ਨਾ ਆਯਾ ਕਰ ਨਾ ਸਜੀਨਾ ਰੋਜ ਰੁਆਯਾ ਕਰਮੈਨੁ ਏ ਨਾ ਯਾਦ ਨਾ ਆਯਾ ਕਰ ਨਾ ਸਜੀਨਾ ਰੋਜ ਰੁਆਯਾ ਕਰਅਸੀ ਪੁਲ ਗਿਆਂ ਤੇ ਪੁਲ ਜਾਣ ਦੇ ਸਨ ਮੁਡ ਮੁਡ ਨਾ ਯਾਜਮਾਯਾ ਕਰਮੈਨੁ ਏ ਨਾ ਯਾਦ ਨਾ ਆਯਾ ਕਰ ਨਾ ਸਜੀਨਾ ਰੋਜ ਰੁਆਯਾ ਕਰਸਾਨੂ ਹਾਦ ਤੁ ਵਾਦ ਕੇ ਰੋ ਲੇ ਆਈ ਸਾਨੂ ਕੋਡੀਆਂ ਦੇ ਮੁਲ ਤੋ ਲੇ ਆਈਸਾਨੂ ਹਾਦ ਤੁ ਵਾਦ ਕੇ ਰੋ ਲੇ ਆਈ ਸਾਨੂ ਕੋਡੀਆਂ ਦੇ ਮੁਲ ਤੋ ਲੇ ਆਈਤੁਰਾਜ ਗੈਆ ਨਾ ਹੋਰ ਬੈਲੀਆ ਪਾਯਾ ਕਰਮੈਨੁ ਇਨਾ ਯਾਦ ਨਾ ਆਯਾ ਕਰਨਾ ਸਜਿਨਾ ਰੋਜ ਰੁਆਯਾ ਕਰਇੰਜ ਦੀਲ ਤੇ ਜਖਮ ਨੇ ਲਾਏ ਤੂ, ਮੇਰੇ ਹੱਸ ਦੇ ਨੇਨ ਰੁਆਏ ਤੂਇੰਜ ਦੀਲ ਤੇ ਜਖਮ ਨੇ ਲਾਏ ਤੂ, ਮੇਰੇ ਹੱਸ ਦੇ ਨੇਨ ਰੁਆਏ ਤੂਸਾਡੀ ਕੁਲੀ ਸਾਡੀ ਕੇ ਕੱਖਾਂ ਦੀ ਕੇਡੇ ਸੁਨੇ ਦੇ ਮੇਲ ਬਣਾਏ ਤੁਦੀਲ ਕੀਸੇ ਤਾ ਤੋਡੀ ਰਾਬ ਰੁਸ ਦੇ ਕੁਝ ਖੋਫੇ ਖੁਦਾ ਵੀ ਖਾਯਾ ਕਰਮੈ ਨੁ ਏ ਨਾ ਯਾਦ ਨਾ ਆਯਾ ਕਰ ਨਾ ਸਜੀ ਨਾ ਰੋਸ ਰੁਆਯਾ ਕਰਹੁਣ ਪ੍ਯਾਰ ਸਜਾਦ ਮੈ ਕਰ ਨਾ ਨੈ ਕੋਲੀ ਸੂਰਤ ਵੇਖ ਕੇ ਮਰ ਨਾ ਨੈਜਵੇਦ ਰਾਹੀ ਏ ਹੋ ਸੋਚੇ ਆਏ ਕਦੇ ਇਸਕ ਦੇ ਵੇਡੇ ਵਡ ਨਾ ਨੈਏ ਦੁਨੀਆ ਤੋਖੇ ਬਾਜਾਦੀ ਨਾ ਛੂਠੇ ਖਾਬ ਵਖਾਯਾ ਕਰਮੈ ਨੁ ਇਨਾ ਯਾਦ ਨਾ ਆਯਾ ਕਰ ਨਾ ਸਜਿ ਨਾ ਰੋਜ ਰੁਆਯਾ ਕਰਅਸੀ ਪੁਲ ਗਿਆਂ ਤੇ ਪੁਲ ਜਾਣ ਦੇ ਸਾਨ ਮੁਡ ਮੁਡ ਨਾ ਯਾਜਮਾਯਾ ਕਰਮੈ ਨੁ ਇਨਾ ਯਾਦ ਨਾ ਆਯਾ ਕਰ ਨਾ ਸਜਿ ਨਾ ਰੋਜ ਰੁਆਯਾ ਕਰਮੈ ਨੁ ਇਨਾ ਯਾਦ ਨਾ ਆਯਾ ਕਰ ਨਾ ਸਜਿ ਨਾ ਰੋਜ ਰੁਆਯਾ ਕਰ
