Βγήκα ξυπόλυτη στη νύχτα,
χωρίς ιδέα που πηγαίνω
όλη η ζωή μου σε μια τσάντα,
αύριο κλείνω τα σαράντα.
Βγήκα στο μέλλον τρομαγμένη,
δίχως να έχω που να πάω,
φεύγω και πίσω δεν κοιτάω,
σπίτι μου δεν ξαναγυρνάω.
Πόσες σιωπές να του χαρίσω,
πόσες συγγνώμες να φιλήσω,
πόσες φορές θα πω πως φταίω,
πόσα μερόνιχτα θα κλαίω.
Πόσα σπασμένα θα μαζέψω,
πόσες πληγές πως θα γιατρέψω,
πόσα γενέθλια μου χρωστάει,
ο χρόνος πίσω δεν γυρνάει.
Ορκυάγα πισκή ποσχέση,
σκάσαν το νόημα κι οι λέξεις,
έχω ξεχάσει το όνομά μου,
δεν έχεις μέλλον στα όνειρά μου.
Πόσες σιωπές να του χαρίσω,
πόσες συγγνώμες να φιλήσω,
πόσες φορές
θα πω πως φταίω,
πόσα μερόνιχτα θα κλαίω.
Πόσα σπασμένα θα μαζέψω,
τόσες πληγές πως θα γιατρέψω,
πόσα γενέθλια μου χρωστάει,
ο χρόνος πίσω δεν γυρνάει.
Đang Cập Nhật
