Φεϊ και θεμονές μαζί μια νύχτα πάνω να σκεφτείςΛίγο πιο πάνω απ' ό,τι χειμώ δεν ανήκω σ' αυτήΔονιά αρχιόλαπλαστική θα κάνουμε όλα μαζίΑρχιόλαμε δαχειρισμένοι δύο σε επιστροφήΕκλοβισμένος αυτή να νιώθω τόσο παιδίΣε μια στιγμή μοναδική πριν αυτοκαταστραφείΈτσι έχω πάρει γραμμή το τέλος θα έρθει νωρίςΘα με κοντά για να το δω η αυτή θα πέφτει μαζίΕίσαστε τόσο μικροί ο τέρας παίρνει μορφήΑυτός ανήκει καμμένοι για να σας καταπιείΕδώ που νιώθει κανείς είναι η Ραδιά μου γαφτήΠολύ μου τόσο παγωμένοι μα πεθαίνω γαφτήΈχεις να πεθάνεις κι εσύ είναι το φίδι δάσηΣημαίνει τέλος για να πάτε σπίτι να δουν την αυγήΣημαίνει θάνατο στα μικρόφωνα και πάρει σαν να τους κάνει βροχήΗ γη μου δεν περπάτησε αν είσαιΡεύεις με τους λύκους να πεθάνεις απ' το κρύοΜα το δάσος είναι σαν νεκρό ταφείο σαν χημείοΕίναι τόσο παγωμένο που ένα αστείοΜα κυρίως καταλήγεις στο χειρότερο σημείοΤης επνίγει, την κρύβεται πίσω από το σκοτάδιΚαι φωνάζει καθώς γεμίζει η σελήνηΣημαίνει η αγγέλη κατεβαίνει για κυνήγη φέτοςΈχει σχαθεί μέσα στη γη τον ΠεντασίτιΡεύεις με τους λύκους να πεθάνεις απ' το κρύοΜα το δάσος είναι σαν νεκρό ταφείο σαν χημείοΕίναι τόσο παγωμένο που ένα αστείοΜα κυρίως καταλήγεις στο χειρότερο σημείοΤης επνίγει, την κρύβεται πίσω από το σκοτάδιΚαι φωνάζει καθώς γεμίζει η σελήνηΣημαίνει η αγγέλη κατεβαίνει για κυνήγη φέτοςΈχει σχαθεί μέσα στη γη τον ΠεντασίτιΝα, μες στο κεφάλι φωτιά και χιλιάδες όνειραΜα στη καρδιά και βαθιά όλοι τόσο μόνοι μαςΕκκλωβισμένη γάλα σε μου φάγω αμμόγελαΑδώ συνήθα κιλά κι αλλάζει την πόλη μαςΕ, το μυαλό μου κολλά τα μέρη της σκοτεινάΟυλά μικρά μυστικά μα ξέρω το κώδικαΕσώ που νιώθω γι' αυτά μα δεν βγάζει νόημαΡίμενα λόγια απ' τη λάπισα απ' την οθόνη μαςΝα, αντεφόδα σκαλιά μα πέφτεις απότομαΕυτούμα νεομαλά, όλα είναι στο πρόγραμμαΕίμαι στο τέλος σκοτάδο, δάσε ένα πόγευμαΜε διώγω με ένα φτερά από το σύρμα το πλευμάΗ νέα αρδιά μου φιλιάζει όπως σβήνει νόνιραΠάτσοι που σκοτώνουν παιδιά με σκληρά αρκωτικάΑθήνα σα λεωνικάΠέτω μωρά στη φωτιά, γράβω στη μελωτικάΧορεύεις με τους λύκους, θα πεθάνεις απ' το κρύοΜα το δάσος είναι σαν νεκρό ταφείο, σαν χημείοΕίναι τόσο παγωμένο που ένα αστείοΜα κυρίως καταλήγεις στο χειρότερο σημείοΤης εμπνίγει, τι κρύβεται πίσω από το σκοτάδιΚαι φωνάζει κάθος, γεμίζει η σελήνηΣημαίνει αγγέλη, κατεβαίνει για γυνήγη φέτοςΈχεις χαθεί μέσα στη γη, το Boundar CityΧορεύεις με τους λύκους, θα πεθάνεις απ' το κρύοΜα το δάσος είναι σαν νεκρό ταφείο, σαν χημείοΕίναι τόσο παγωμένο που ένα αστείοΜα κυρίως καταλήγεις στο χειρότερο σημείοΤης εμπνίγει, τι κρύβεται πίσω από το σκοτάδιΚαι φωνάζει κάθος, γεμίζει η σελήνηΣημαίνει αγγέλη, κατεβαίνει για γυνήγη φέτοςΈχεις χαθεί μέσα στη γη, το Boundar CityΥπότιτλοι AUTHORWAVEΥπότιτλοι AUTHORWAVE