หาว่าเธอไม่ช่วยดึงฉันไว้คงหลงทางไปไหนแล้วตั้งนานชีวิตต้องพาจนพายุฝนและภัยผ่านใจบางบางมันตาลทานไม่ไหวเธอนําพาฟ้าฝันทางมืดนิดเป็นเหมือนยังเท็มทิ้งที่ทอนไปทุกครั้งที่มือเธอจับมือฉันยิ่งมั่นใจจะต้องไปถึงจุดหมายเราสักวันอย่าปล่อยมือ อย่าปล่อยมืออาจจะเดินหลงทางทางกันอย่าปล่อยมือ อย่าปล่อยมืออยากมั่นใจว่าเรายังไปด้วยกันขอร้องช่วยสัญญาอีกสักครั้งให้เชื่อมันว่าไม่มีวันจากกันจะได้ไหมมือจับมือใจเนียวใจเคียงเธอยามพบเจอปัญหาไม่เป็นไรถึงไหนไม่สําคัญ บนทางฝันนั้นยาวไกลขอแต่เธอเคียงข้างไปตลอดทางขอแต่เธอเคียงข้างไปตลอดทาง
