Jij in mijn agenda met Oost-Indische inkt
Hij op de veranda terwijl de merel zinkt
Onder de bloeiende jasmijn een stuk brood en een glas wijn
Jij zegt het en hij weet het, het zou voldoende moeten zijn
En met jou in de buurt voor altijd, voor altijd, voor altijd
Voor zo lang als dat duurt
En met jou in de buurt voor altijd, voor altijd, voor altijd
Voor altijd vergeet hij de tijd
De klok is stuk, de tijd staat stil
De lucht lijkt lila door mijn paarse zonnebril
Ze zitten en zwijgen, want praten en denken
Is een grotere luxe dan die armband die hij jou laatst heeft gegeven
Jij op je knie
In het pas, gemaaide gras
Hij lui in een lichtstoel op zoek naar zijn glas
Slapen de gleesje hem iets voor
Tot het aarde donker wordt
De buitenlucht omringt ze, ze komen zomers niks tekort
En met jou in de buurt voor altijd, voor altijd, voor altijd
Voor zo lang als dat duurt
Het is windstil, geen blad beweekt


Het zeilt straks uit de buurt, met je buurten door
Voor altijd, voor altijd, voor altijd
Voor altijd, voor altijd, voor altijd
Vergeet hij de tijd
Het is windstil, geen blad beweegt De muggen steken, er zit onweer in de lucht
Ik lijk zo opletten en het is zomaar zwemt

Het is ontzettend moeilijk om wakker te worden, als je alleen maar geleerd hebt om te dromen.
Zij in de keuken met de panen en de weer, hij voert de goudvis voor de tien miljoenste keer.
Heus dat beest heeft het te goed, want al is z'n kont te klein.
Hij krijgt op tijd zijn eten, hij zou tevreden moeten zijn.
En met jou in de buurt voor altijd, voor altijd, voor altijd vergeet ik de tijd.
En met jou in de buurt voor altijd, voor altijd, voor altijd vergeet ik de tijd.
Voor altijd, voor altijd, voor altijd, voor zolang als dat duurt.
En met jou in de buurt voor altijd, voor altijd, voor altijd vergeet ik de tijd.
En met jou in de buurt voor altijd, voor altijd, voor altijd vergeet ik de tijd.
En met jou in de buurt voor altijd, voor altijd, voor altijd vergeet ik de tijd.