Jij in mijn agenda met Oost-Indische inktHij op de veranda terwijl de merel zinktOnder de bloeiende jasmijn een stuk brood en een glas wijnJij zegt het en hij weet het, het zou voldoende moeten zijnEn met jou in de buurt voor altijd, voor altijd, voor altijdVoor zo lang als dat duurtEn met jou in de buurt voor altijd, voor altijd, voor altijdVoor altijd vergeet hij de tijdDe klok is stuk, de tijd staat stilDe lucht lijkt lila door mijn paarse zonnebrilZe zitten en zwijgen, want praten en denkenIs een grotere luxe dan die armband die hij jou laatst heeft gegevenJij op je knieIn het pas, gemaaide grasHij lui in een lichtstoel op zoek naar zijn glasSlapen de gleesje hem iets voorTot het aarde donker wordtDe buitenlucht omringt ze, ze komen zomers niks tekortEn met jou in de buurt voor altijd, voor altijd, voor altijdVoor zo lang als dat duurtHet is windstil, geen blad beweektHet zeilt straks uit de buurt, met je buurten doorVoor altijd, voor altijd, voor altijdVoor altijd, voor altijd, voor altijdVergeet hij de tijdHet is windstil, geen blad beweegt De muggen steken, er zit onweer in de luchtIk lijk zo opletten en het is zomaar zwemtHet is ontzettend moeilijk om wakker te worden, als je alleen maar geleerd hebt om te dromen.Zij in de keuken met de panen en de weer, hij voert de goudvis voor de tien miljoenste keer.Heus dat beest heeft het te goed, want al is z'n kont te klein.Hij krijgt op tijd zijn eten, hij zou tevreden moeten zijn.En met jou in de buurt voor altijd, voor altijd, voor altijd vergeet ik de tijd.En met jou in de buurt voor altijd, voor altijd, voor altijd vergeet ik de tijd.Voor altijd, voor altijd, voor altijd, voor zolang als dat duurt.En met jou in de buurt voor altijd, voor altijd, voor altijd vergeet ik de tijd.En met jou in de buurt voor altijd, voor altijd, voor altijd vergeet ik de tijd.En met jou in de buurt voor altijd, voor altijd, voor altijd vergeet ik de tijd.