แค่สายลมที่ผัดเรื่อยไปไม่เคยเข้าใจรักเป็นแบบไหนผ่านความเหงียบเหงาผ่านความเหนียบน้ําไม่รู้มาเท่าไรและโชคชาติก็พัดเธอเข้ามาชุดฉันขึ้นมาจากความอาหวังกลายเป็นลมที่พัดยังมีทิศทางมันปลายที่ข้างในมีบางอย่างที่ดูเปลี่ยนไปยังได้ไกลเธอยังหวั่นไหวเพิ่งรู้คําตอบของใจเป็นลมที่เพลิงไปรักเธอทั้งหมดใช้ก็เพิ่งได้มาเข้าใจว่าความรักมันเป็นยังไงเพิ่งรู้ใจตัวเองเหมือนกันว่าที่ทําลงไปเธอมันเรียกว่าความรักก็เป็นสายลมที่พักที่ผ่านมาพบเธอถ้าขาดเธอไปในใจข้างในฉันคงเอาแต่เผลอเป็นสายลมที่เคียงข้างเธอและคอยอบกอดเธอไว้ดึงลมที่อยู่ข้างกายไม่จากไปไหนปล่อยต้องเธอเพียงท้องใสและถึงเหลือแรงฉันสู้ไม่ไหวถ้ามันเพื่อเธอฉันพร้อมจะ ปัดเบาให้มันหายไปมันปลากที่ข้างในมีบางอย่างที่ดูเปลี่ยนไปยิ่งได้ไกลเธอยิ่งรั้นไหวเพิ่งรู้คําตอบของใจเป็นลมที่เพลิงไปรัก เธอจนหมดใช้ ก็เพิ่งได้มาเข้าใจว่าความรักมันเป็นยังไงเพิ่งรู้ใจตัวเองเหมือนกันว่าที่ทําลงไปให้เธอ มันเรียกว่าความรักก็เป็นสายลมที่พัก ที่ผ่านมาพบเธอ ถ้าขาดเธอไปในใจข้างในฉันคงมาแต่เพิ่งเป็นสายลมที่เคียงของเธอ และคอยอบกอดเธอไว้ดึงลมที่อยู่ข้างกาย ไม่จากไปไหนเริ่มที่เพลิบไปรัก แท้จนหมดใจก็เพิ่งได้มาเข้าใจว่าความรักมันเป็นยังไงเพิ่งรู้ใช้ตัวเองเหมือนกันว่าที่ทําลงไปเธอเรียกว่าความรักก็เป็นสายลมที่พักที่ผ่านมาพบเธอถ้าขาดเธอไปในใจข้างในฉันคงโว้แต่เพิ่งเป็นสายลมที่คิดของเธอและคอยอบกล้อเธอไว้ดึงลมที่อยู่ข้างกาย
