ร้ําพร้อมกันเราปล่อยมือกันวันนั้นเราเสียใจหัวใจก็ควรเจ็บเท่ากันแล้วทําไม ทั้งๆที่มันก็ผ่านไปนานๆหัวใจก็ควรจะด้านจากคิดถึงเธอ คิดถึงเธอคิดถึงเธอ คิดถึงเธอยังไม่ลืมจะไปสักทีจะผ่านไปนานนาบีอยู่ที่เดียวแปลกที่เวลาเราไม่เท่ากันแต่ทําให้เธอลืมกันได้ก่อนช่วยสอนฉันทีได้ไหมมันไม่สักเท่าไหร่ที่ลืมได้ลงแปลกที่เวลาเราเดินเท่ากันแต่ทําให้ฉันไม่ได้ยังเสื้อตรงอย่างเหมือนคงอยู่เสมอแต่เธอมีไม่ไปแล้วความรักของเธอมันคงไม่เท่ากับความรักของฉันทั้งทันที่มันก็เรียกได้ว่าเป็นความรักของเรารักพร้อมกันแต่ใจของฉันมันคงไม่แข็งแรงและคงไม่แกวงด้วยเท้าเธอObearเรื่องของเรา ที่เราต่างคนได้ผ่านไปพบเธอ ฉันยังคงเจออยู่ทุกวันคิดถึงเธอ ฉันยังมองดูนาฬิกาคิดถึงเธอ ทุก ทุกคืนยังมีน้ําแต่พัดถึงเธอ ยังไม่ลืมจะไปสักทีจะพลาดเป็นอนาฬิกาที่เธอแปลกที่เวลาเราไม่เท่ากันแต่ทําให้เธอลืมกันได้ก่อนช่วยซ้อนฉันทีได้ไหมแปลกที่เวลาเราเดินเท่ากันแต่ทําให้ฉันไม่ได้ยังเสื้อตรงยังเหมือนคนอยู่เสมอแต่เธอมีไม่เวลาไปบรับทุกชะพัน » เ Churchสําหรับเธอจะทําคุโงงค์แปลกที่เวลาเราไม่เท่ากันแต่ทําให้เธอลืมกันได้การได้ก่อน ชีวิตซ้อนจนทีได้ไหมมันไม่มีสักเท่าไรที่มันได้ลงหลายทีเวลาเราเดินเท่ากันแต่ทําให้ฉันเป็นอย่างซึกรวมยังเหมือนเขาอยู่เสมอแต่เธอมีไหมไปแล้วความรักของเธอ มันก็ไม่ตกกับความรักของฉันทําทั้งที่มันก็เรียกได้ว่าเป็นความรักของเราความรักของเธอ มันก็เรียกได้ว่าเป็นความรักของฉัน