Onze ogen konden kijken sinds het licht ons land bescheen
maar na het breken van de dijken ging men denken naar ik meen
Zolang golven overheersen,
wars van droogte en van tijd
zo kan ik niet overleven in gewone zekerheid
Laat het water mij maar dreigen,
laat het me grijpen naar de keel
alleen voor ons wij watermensen hoort het water nooit te veel
En als het water ons zal krijgen,
heeft het lang genoeg geduurd
dan worden wij die watermensen naar een hoger plan gestuurd
Tussen de zilvergrijze aderen,
leef ik in mijn waterland
Om strijden ik kan varen en zet de zee naar mijn hand
Onbedwingbaar is de woerde en het vloeibare geweld
Je zal vechten, je zal bloeren,
watermens mijn herren
Laat het water mij maar dreigen,
laat het me grijpen naar de keel alleen voor ons
wij watermensen hoort het water nooit te veel
En als het water ons zal krijgen,
heeft het lang genoeg geduurd dan worden wij
die watermensen naar een hoger plan gestuurd
Laat het water mij maar dreigen,
laat het me grijpen naar de keel alleen voor ons
wij watermensen hoort het water nooit te veel
En als het water ons zal krijgen,
heeft het lang genoeg geduurd dan worden wij die watermensen
naar een hoger plan gestuurd