Onze ogen konden kijken sinds het licht ons land bescheen
maar na het breken van de dijken ging mijn denken naar ik mee
Zolang golven overheersen,
wars van droogte en van tij
zo kan ik niet overleven in gewone zekerheid
Laat het water mij maar dreigen,
laat het me grijpen naar de keel
alleen voor ons wij watermensen wordt het water nooit teveel
En als het water ons zal krijgen,
heeft het lang genoeg geduurd
dan worden wij die watermensen naar een hoger plan gestuurd
Tussen de zilvergrijze aderen,
leef ik in mijn waterland
Ik kan strijden,
ik kan varen en zet de zeeën naar mijn hand
Onbedwingbaar is de woede en het vloeibare geweld
Je zal vechten, je zal bloeden,
watermens mijn held
Laat het water mij maar dreigen,
laat het me grijpen naar de keel alleen voor
ons wij watermensen wordt het water nooit teveel
En als het water ons zal krijgen,
heeft het lang genoeg geduurd dan worden wij
die watermensen naar een hoger plan gestuurd
Laat het water mij maar dreigen,
laat het me grijpen naar de keel alleen voor
ons wij watermensen wordt het water nooit teveel
En als het water ons zal krijgen,
heeft het lang genoeg geduurd dan worden wij
die watermensen naar een hoger plan gestuurd