Zo'n jongen nou als Piet, een intellectueel
Hij had niet zoveel eisen, hij wou niet eens zoveel
Gewoon een tijdje reizen, de Balkan door of zo
Of een keer met een vrachtboot naar de golf van Mexico
Maar Antje, zijn verloofde, die zei dat is niks gedaan
Je moet solliciteren, hier staat een goeie baan
Hier in de krant Piet, kijk
Dynamisch bedrijf zoekt creatieve medewerker
Die belast zal worden met het leggen van contacten in de soepsector
Ze had gelijk en dus zei Piet, nou dan maar niet
Zoals wij allemaal, dat ligt zo in de lijn
Je doet gewoon een beetje water bij de wijn
Het bedrijf was heel dynamisch en Piet was creatief
Vakantie van drie weken, hij zei oh alsjeblieft
Oh laten we gaan trekken, Zuid-Spanje door of zo
Of met een IT-vliegtuig naar de golf van Mexico
Maar Antje zei, dat is onzin, de kinderen gaan mee
Kees is wagenziek en Loes allergisch voor de zee
En Piet laten we nou meteen in januari al het pensioen bespreken in Lochem
Waar mijn zwager Gerard ook altijd gaat
Dat is ruzekeurig en dan weet je tenminste wat je hebt
Ze had gelijk en dus zei Piet, nou dan maar niet
Zoals wij allemaal, en Lochem is ook fijn
Je doet gewoon een beetje water bij de wijn
Maar op een keer in juni, gewoon maar zo op straat
Ontmoette hij Helene, ze kwam vijf jaar te laat
Ze was zo heel erg anders, ze was niet zomaar zo
Zij had in haar figuur de hele golf van Mexico
Hij kon zo met haar meegaan, ze was van hem alleen
Maar ja, hij had de kennis, hij had de kennis
En als je daarna gaat met de kinderen
En weggaan is gemeen
Afgezien nog dan van het glazer van een echtscheiding
En alimentatie
En de kinderen die je maar een keer in de maand mag zien
Die worden dan toch tegen je opgezet
Zo zat dat dan, en dus zei Piet
Ik kan het niet
Zoals wij allemaal, dat is bekend terrein
Je doet enorme scheuten water bij de wijn
Het ging in de sector goed en Piet klom langzaam op.
Hij legde soepcontacten, hij was haast in de top.
Jan Kees moest gaan studeren, ze wouden oliestook.
Hij werkte heel de zaterdag en zondagavond ook.
Als resultaat kreeg Antje een persianerpad.
En hij een grote maag zweer, zie zo, en dat was dat.
En toen hij in het ziekenhuis hoorde dat zijn zwager Gerard hoofd was geworden van de soepsector in plaats van hij,
nam hij de Bijbel en las alles is ijdelheid.
Dat was de prediker die dat zei.
Die had gelijk en dus zei Piet, nou dan maar niet.
Zoals wij allemaal dat lezen.
Het ligt zo in de lijn, je doet alweer een tikkie water bij de wijn.
De kinderen zijn de deur uit, Piet zit alleen met Ans.
In een verzorgingsflatje, ze drinken sudrans.
Ze kijken televisie, ze vinden het maar zo zo.
Soms is er in het nieuws een stukkie golf van Mexico.
Dan zegt hij, ik had daar altijd zo graag eens heen.
En dan zegt hij, als je voet gehad had, dan had je het wel gedaan.
Nee, kijk dan maar eens naar mijn zwager Gerard.
Die gaat volgende week op een wereldcruise.
Maar ja, die heeft dan ook voet gehad.
En toen zei Piet, zo is het maar net.
Ik ga naar bed.
Tralalalalalalala.
Tralalalalalalala.
Wat zeg je nou, moeder?
Oh, ik mag niet op mijn schoenen lopen.
Nou, dan zal ik er van afstappen.
Ja, het is slecht voor het zeil.
Ik weet het, moeder, ik weet het.
Ik zal ze in mijn hand nemen, moeder.
Welterusten, moeder.
Tralalalalala.
En dan komt Magere heen.
Die doet het laatste.
Scheut je water bij de...