หวานไปหมด หากที่เป็นหมด คงอดไม่ได้
ตาช่างหวานคมวาว ดั่งดวงดาวสวบใส
หวานแทบคลื่นกินได้ เมื่อยามได้สบตา
หวานไปสิ้น
ดั่งติดสลายลิ้น จะกินไม่กล้า
ยามที่น้องกํานัน ร่ําร่ําพันธ์จ้าจ้า
ยิ้มขวานเป็นบา ยิ่งพาอุราสธาน
อ๋อ!
อ้อยตานหวานลิ้น กินแล้วหมดรส
ไม่นานยังหมดรสหวาน
แต่หวานหน้านอง ยิ่งมองยิ่งนาน
รู้มั้ยยิ่งหวาน ไม่หวาน
หวานเป็ดหรู โอ้แม่ทุนหัวรู้ตัวหรือไม่
กลัวว่าหวานไม่นาน จะมาพลานกลับกลาย
หวานที่คลื่นกินได้ จะบาดใจชาย
ให้จํา
顆 VII
หวานเป็ดตัว โอ้แม่ทุนหัว Разอาทีย์
กลัวว่าหวานไม่นาน จะมาพลานกลับกลาย
หวานที่คืนกินได้ จะบาดใจชาย ให้ช้ํา
