จุดสุดท้ายของนาฬิกา ต่างก็รู้ดี ถึงก้างจากร้านล่า
ฝืนยังแย่แม่ปวดใจ ผลทางมากมาย สู่จุดหมาย
ให้เลือกเดิน ความไฟฟัน นั้นแรงจุดไฟ
มือประสานมือ และใจประสานใจ
ไร้วาดที่เอ่ยล้าง ทุกคนรู้ว่าจะกลับมา
พบกันใหม่
จําจงจําวันจากกัน แม้นานวันสันเท่าไหร่
เราวางแนวใจไว้ร่วมกัน
ร่วมจัดกันที่ยังงาน เหมือนความที่เราสร้างใส่
เอามันมาปล่อยเป็นดวงดาว
ไม่อาจฟื้น น้ําตาหยุดใส
เปรียมด้วยน้ําใจ และไฟที่ลุกวาว
พร้อมแล้วจงแยกทาง ช่วยกันสรรสร้าง
ให้ลูกค้า
ด้วยความเลี้ยง
จําจงจําวันจากกัน แม้นานวันสันเท่าไหร่
เราวางแนวใจไว้ร่วมกัน
ร่วมจัดกันที่ยังงาน เหมือนความที่เราสร้าง
เอามันมาปล่อยเป็นดวงดาว
จําจงจําวันจากกัน แม้นานวันสันเท่าไหร่
เราวางแนวใจไว้ร่วมกัน
ดวงจันทร์เพิ่มที่จํานาน
เหมือนความดีเราสร้างใส่
เอามันมาโปรยามาเป็นดวงดาว
จําชมจําวันจากกัน
แม้นานวันสรรкивาด้าย
เราวางแนวใส่ไว้ร่วมกัน
ดวงจันทร์เพิ่มที่จํานาน
เหมือนความดีเราสร้างใส่
เอามันมาปล่อยเป็นดวงดาว
จําจงจําปัญจาใกล้ แม้นานวันสันเทาะใด
เราวางแนวใจไว้รวมกัน
ดวงจังเท่านี่ดํางาม เหมือนความที่เราสร้างสัน
เอามันมาปล่อยเป็นดวงดาว
จําจงจําปัญจากัน แม้นานวันสันเทาะใด
เราวางแนวใจ ไว้ร่วมกัน
ดวงจันทร์แท่มที่ดํางาม เหมือนความดีเราสาธิต
เอามันมาปล่อยเป็นดวงดาว