इसी
मेरे वालसाब दा
जड़ा के बड़े प्यार नल कलाम पढ़ दे सन
वो पेश किता
हुँ मैं अपने वालसाब दा
लो गीत सुनाना चाहना
मैं पहली हरी लंडन च आयां
बाकी बरमिंगम च भी पहली हरी आयां
मैं मेरे नाई जो दुश्वारीयां पेशाईं ने ये
सारीयां मेरा जदो शो हो हैंगा मैं पेश करांगा
इठ मैं...
आजी
जरूर जणाब
तो
मैं अपने वालसाब दा वाक्या पहली पेश कार रहा हैं
वाजा मारीयां बुलाया किंवार मैं किसे ने मेरी गाल न सुनी
उन्हां दे शोवां दे विच जान आसते उन्हां दा
लेटर आओंगा है जदो सानों तेसी बड़े खुश होने हैं
वो कहने दे इल्मो बाज जो करे फकीरी काफर मरे दिवाना हूँ
जिमें मुझें में मानाने
तक्रीरां पेश कीती हैं जड़ियां तो सान सुनीयां
और उस दे विच मेनु अपने बाले साब दे बड़े बोल याद आरे सान
किठे गे वो पिंडां दे कोठे कचेरे
इको जे भूए,
इको जे बनेरे ते उठके दे जटीयां सवेरे सवेरे
कोई रडके मदाणी,
कोई चक्की नू फेरे ओ गोले पड़ोले ओ दैङ्यांन रहीं आं
इठे सूरतां कहां कहां न रहें आं फुलां वरगीं इठे दैङ्यां न रहें आं
آئیں جوانی تے بودھی سواری
تھوڑا چیری سرمیں نلالی ستاری
قدرت نا چھڑی نکشوں نگاری
جوانی جھلپی تے او بھی ہداری
رضائیاں تلائیاں چتنیاں نا رہیاں
او بیلے او ہیراں او مئیاں نا رہیاں
ایتھے سورتاں کینیاں کینیاں نا رہیاں
پھولاں ورگیاں ایتھے دھینیاں نا رہیاں
حضور پاکؐ دی
شان جتنی کی تیجاہے کھاتے
میں محبت تے ایک شیر پیش کارنا ہوں اس تا بعد شیران دا منو وقت نی ملنا
شیر نے محبت نا ہندی نا سنسار ہندا
محبت نا ہندی نا سنسار ہندا نا آرام ہندے نا آزار ہندا
نا مفلضی کوئی نظردار ہندا
نا یوسف مصردا نا بازار ہندا
نا اینکیس ہوندا نا جنگلی ہندا
نا لیلائی ہندی نا محملی ہندا
اے آسمان و سورج ستارے نا ہندے
نا ہندی زمین نظارے نا ہندے
مکیجے نا ہنodo چبرے نا ہندے
اے نیندر دے مٹھے ہلارے نا ہندے
نا گرمی نا سردی نا اتش نا پانی
نا بچھپنا پیری نا ہندی جوانی
نا مندر نا مسجد نا ہندا شوالا
نا جمنا نا لہرا نا کوئی بنسی الا
نا بادی بہار سرمست جلدی
نا بلبلی ہندی نا پیدا شگلدی
نا آذری ہندا نا محمار کعبہ
نا ایسنگ اسوت نا دیدار کعبہ
نا دنیاں دے وچھ ہندا دربار کعبہ
نا شداد نا مردہاماں ہندا
نا لعطا رزا نا شیطان ہندا
محمد دی الفتن وحدت نچایا
تا آدم سی پہلا محمد بنایا
محمد نے کعبے نو کعبہ بنایا
تیرشن ورش مولا بنایا کہا بارہا رب
الیزد نبھائی محمد نا ہندے نا ہندی خدای
عالم مقادد سب بکھیڑے محمد اللہ دے نیڑے تریڑے
واقعہ اس طرح گزرے ہے میرے والے صاحب لالیتی
شباز کلندر دے دربار تے حاضری دن آستے جا رہے سن
رستے چونہ تیوٹا ویگن کرالی بارہا سیٹر دریور
نے کہا باہو جی جانا بڑے رام نا چاہید ہے
سانو
آج باہو دی قدر ہوئی ہے جدوں ہم سی بھی سوٹ پان لگے ہیں
نیدے پاکستان دے وی جدے سلوارہ کمیزوں
دے لاشک کمیز پاک دے تھٹ کے سٹری دا
دے جدوں دے میں سوٹ پان لگاں میں بڑا چیپ کے دھوڑنا
جنابی علی میں پیش کر رہا ہوں کہ میرے والے صاحب
اپنے زبانی سناندے سن کہ انہاں لے واقعہ گزرے ہاں
انہیں کہا باہو جی جانا بڑے رام نا چاہید ہے دریور نے تیوٹا
ویگن کرالی دریور بڑا سیان ہے مینوں بڑے رام نا کھڑے گا
جدوں نے سویال تین مارے آتھی اسیان تو پھر ٹپے
اب بھائی نے سوچا مینوں اسپتال پچھا ہوئے
اس طرح ہی اسپتال پہنچ گے
جدوں اسپتال جاندے نے کیویں دینے دو نرساں پین جان
انہوں نے اونا واہی ماری ہیلو سسٹر کم ہیر
انہاں گال نا سنی
انہاں کہا خرے میری زبان نی سمجھی ہیں پھر انہاں واہی ماری
اے بی بی اے پہناں او میری گال سنجھا
اونا پھر بھی نا سنی او تھے لیٹیاں بھو لکھیا
وجہ ماریاں
وجہ ماریاں بلائے کئی بار میں
وجہ مار کے بلائے لکھ بار نی
کھڑی ہو کے گال سنجھا نی تینوں ساد دائے تینوں ساد دائے عالم لہار نی
کھڑی ہو کے گال سنجھا وجہ ماریاں
سارے کہندے نے حکم سرکار دا
اے بی بی مار داواں شماں کھا دیاں دعایا اتبار میں
شماں کھا دیاں دعایا اتبار میں جسے نے میری گال نا سنی وجہ ماریاں
مینوں ویدیان مدھے گوری پا کے کسے پچھے نا کھول میرے آگے
سجی لاتنوں وحی کئی بار میں کسے نے میری گال نا سنی وجہ ماریاں
مینوں
ویدیان
مدھے گوری پا کے کسے پچھے نا کھول