ओय मी मराठी पोर्गी मला प्राउड माझे जाती वर
भगवांसा रख्त मी घाव करना चाती वर
रायूशाची देन मनुं जनमले आ माती वर
मी तांड़ाव गाल नारे का देच बर्बादी वर
बात जाला दादा किती करताय आता
लोकांचा फाइदा गिउं निवडूनेता राशनाच नावा खाली
बाशन देता गरी बनवरात्ते चार्हा असला कसला नेता
शेद्करी उपश्मर्द पोटा साथी मान्साने विकुंद खाली लाज
कागड़ाच नोटा साथी जापले नवुते ते कायम पाटी
केला कश्टच भोग जाले जूवनाची माती तूटली नाती
मी लडले बीडले स्वज्टा साथी मी उपकार नाइ पेड़ना राइचा पुन्य बाखी
चालता सत्याच मार्गवर बाप माझ़ा पाठी मी संगर्श करते खुटुंगा साथी
आजकल जयलागीत नाती गोती वाइट संगर्थ ना राईली बाखी
हीत कोनी विश्वास न गाधी माराटेची जत मांचे पौला तुछाधी
एक माराटा पड़तो लाखानला भारी मी तेंशा मार्गवर ती चाल नारी सत्य नारी
तुम्झे साथी मार्गव दर्शन पण माज़ा सत्य राजे
जेनी इत्यास घडवला ते शीवाजी राजे
मनानी मोकले थुब भोले मनाचे
लोकांसा विचार खुच चूब गुणाचे
आण्याला लडून पापवुन ने फेडाइचे
कष्टाला मान हाथ कदी ने जोड़ाइचे तशे
एका कारी होते बालासाईब माजे ते राजे
तेव नजर खाली आणि स्ट्रीला ते मान आजकल चा तरुनानला न अकलीचा भान
स्वत चाय भैनी चान दुसरेंचा भैनीन वर न असरलाई गान
कुटे गिले ते मान उसकी सवापाच वर्षय चे मुली वर जाला बालाचार
स्ट्रीला तेसका होतो आत्याचार मी स्वत
सवबी मानी खबरदार बोलायेचे माला अधिकार
ने ते गुम्रे पेंके खाड़ी कर रे बस चार तुगने दामोसची सबाडारे कर रे
गरीवो का हाल बोले देश मेरा महान बेटी बचा बेटी पढ़ाओये है बारत किशा
जो कतले करते कतले आम सोतन्तरा सुन का बेटत नाई सविदान
जोने दिला देशे साथ प्रान मी वाईपटने जाओ देनार तेंसे बलीताग
जाद बेट्शे नावा खाली नोता भाणणाचे कार मी बीनाराच्चार में
अत बुस्ता सात पलटनार मी माझे महानतीचे पगार गरीबेल लावाटनार
तर जद मी माझा हिल्तिला कदी नाई जुपनार जाद उशिक्वन
मला वाखणाईट फाटनार माझे रूपा गाईतो जीवन्तन आसनार
माग भूकनारे कुट्रे सोमर क्या भूकनार जद के गेला नाव माझे
खराफ्त पोटा दूखनारे नर गाही वर्षक मी टीवीला डिस्सार
माझे माराटी भाषेचार रोज होनार प्राचार न चरेचा
कस्मला विच्चार जेनी जातीवती धर्म बनावले हाच समचार
ज़्यानारे माग भूकनारे कुट्रे सोमर कुट्रे जद जद जद ज़्यानारे
नर गाही रोज गाही वर्षक मी तान्डव गाल नारे कद्याच बरबाढीवर