Zoveel duizend urenVeller dan het vuilste ritme op een strakke tromDreunt door mijn gedachten steeds die ene vraag waaromWaar ben je, waar ben je, waar ben je, waar is onze droomHonderdduizend druppels uit de zeeVan ons gelukSpaten op de stenen van de grauwe straat een stukEn de herfst die langzaamaan bezit naam van mijn hartKleurt alle warme tinten zwartDonker zijn de wolken aan een hemel eerst zo blauwWat moet ik beginnen, wie ben ik nog zonder jouWaar ben je, waar ben je, waar ben je, waar is onze droomIedereen mag weten dat ik alles om je heenIedereen mag weten dat ik zonder jouNiet leefWaar ben je, waar ben je, waar ben je, waar is onze droomWaar is onze droom