Sennferð vorið á vængum yfir flóan,
vaknar all að vetrar blunn um völl og hlýn.
Flómin spretta
úr jörð á littla loa,
ljóðar glak og leikur dátt sín laginn blið.
Um
hinkir ljúfupöll
er hvisla létt í skó,
hinn ástar ljúfupoll.
Það er þá garðökkin á grein,
sennferð vorið á vængum yfir flóan,
vaknar all að vetrar blunn um völl og hlýn.
Sennferð vorið á vængum yfir flóan,
vaknar all að vetrar blunn um völl og hlýn.
