Irra á öldu gargu var þeir gengur hendir öðum,
í gleyði sinni síða dagsins út af hákastöðum.
Aðarum syður þeir vikið vaka hendir í gamó,
reytingarnar áfengar á stemningin var góð.
Þeir gengur þarna sanna lega dagsins erð og önnum,
öður borið fram í alfi gríða stórum konnum,
og nokkur í stekklefi svanna nætu dritja lögum,
er næstum klokkar heimferlinir dagsum bæð og skröum.
Það er hægirleg öyndegar út í erfindu og ekkert á himninum ljós,
en það darfar auðsarum kýrnar og kindu og komasér heimfir í fjós.
Þeir lagður síðan heimleiði sasta á fjórunfótum
og fram hjá eftir bestu getu snittu stæstu gjótum.
Skríður áfram ánga til á vegi þerra vald,
vekja blóta gardur sem að nýppur heim í gald.
Hjá fjöður inn á fóngastöðum argarn gerði drugginn,
markum völdum áður erna gruni krifti drugginn,
og íkifaka dansar allir vísast snuttu heim,
því vekja leðslan forna náði júar eftir þeim.
Það er að hínir auðindegar út í ermindu og auðrum þú dýnd eður skó,
en það darfar auðsarum kýrnar og kindu og komasér hjapnir á sjó.
Hjá fjöður inn á fóngastöðum argarn gerði drugginn,
markum völdum áður erna gruni krifti drugginn,
og íkifaka dansar allir vísast snuttu heim,
því vekja leðslan forna náði júar eftir þeim.
Það er að hínir auðindegar út í ermindu og auðrum þú dýnd eður skó,
en það darfar auðsarum kýrnar og kindu og komasér hjapnir á sjó.
Það er að hínir auðindegar út í ermindu og auðrum þú dýnd eður skó,
en það darfar auðsarum kýrnar og kindu og komasér hjapnir á sjó.
Þú dýrst.