Bærin litli sem kúrir nýbin við strönd
Umallt nokkrar sálir og fia stendur völd
Það er nýtt, það er nýtt
Það er nýtt, það er nýtt
Það er nýtt, það er nýtt
Sálir og fia stendur völd
Þjörðin þar skjálfur og staldrar verðstundar korn við
Hafaldan hressingslið köld að sínum sið
Bátur á landi þar liggur brakiðeitt
Barina vindinum lengi segir eiginlegt
Vitin veitsinn hvora sögum hvað hefur skerð
Þegar björgin var dregin í bú þurft að slagt í verð
Eilíft gefið og tekið ótægt að vita hver
Eftir hörðustu veður og storma var haldið á framáni
Ung stúlka gengurinn kirkju garðinn heginn
Sér föðursinn leggja á grúfu við steginn
Þó eigið nist það öllum að komast hér að
Skildi fadir hennar það eftir sem hann gæt
Ástundum allt verðist í brotum til viljn há
En í dybsta myrkri má finna smá týrus ég vil að gá
Móðir að núttu í nistins kölda og bygg
Barðsitt bervið brjóst heldur því ygg
Þær ganga svo lengi í grymmu sturri
Gegn áttur öllum þá nótt háði hún stri
Ótæmandi sögur um fólkið hér í vík
Eftir myrkustu nætur og skefsta í stagur á valdáni
Allt í heiminum hverfullt, mikið sem sumir þjást
Það sem kemur og skegnum aldir er siglan og eflaust ást
Áttur áttur áttur áttur áttur