ரா ரா ரா ரா ரா ரா ரா ரா ரா ரா ரா ரா ரா ரா ரா ரா
உன் மக்களியுக்கavic்கல் பிரத்திலேலும் சுந்தரிப் பெண்ணி
நீநட்டு வளர்த்திய கரும்பின் துருட்டப்பில்
அரோரும் அறியாதே நான் இரைக்கும்
வெளுப்பான் காலத்து இறந இங்க தும்பல்
அயலத்து வீட்டிலே சுந்தரிப் பெண்ணி
ஏய்
கவிதே நீ சாலிச் செழுதி
தமிர் பேசும் நீ கலியு ஞாலாய்
மலரே இமூக வாய்
பாரியில் மகரதிலா விஞ்ச பசந்தே
நாம் அறியாதே உழுக்கும் நர்த்தோணியில்
சவல மோகங்களும் பறந்திரும்
பிரணையைக் காவியம் எழுதும்
என்றிருதையை
பல்லவிகள்
வெளுப்பான் காலத்தில்
உம்பெள்ளி மூடி இந்தicus
இயள் பெரினதே கருத்தும்
உங்கள இருங்களோ
அப்பலு காத்தில்





தனியே நீ ஒரு சிலையாய்
அதில் நானா ராதகனாய்
நலசரிதத்தின் நடன வீதியில்
ஹம் சதோதுமாய் நின்னவளே
நலசரிதத்தின் நடன வீதியில்
ஹம் சதோதுமாய் நின்னவளே
எவிட நின்னு வந்து
நின்னே லாவண்யம்
வெணுப்பான் காலத்து
ஹீரானா நின்னத்துன்ன
ஐயலத்தே வீட்டிலே சுந்தரி பெண்ணி
நீநட்டும்
குவளர்த்திய கரிம்பின் தோட்டத்தும்
ஆரோரும் அறியாதே நான் இரைக்கும்
வெணுப்பான் காலத்து ஹீரானா நின்னத்துன்ன
ஐயலத்தே வீட்டிலே சுந்தரி பெண்ணி
ஹீரானா நின்னத்துன்ன