گنشکر فرید نے دلی دیرچھ جا کے دیرہ لیا
دلی دے اس بادشاں نے گنشکر نے کول بھلایا
کہن لگا جے تو رب دا ولی ہے کل سن لیا جی میری
صبح صویر ہر
کھردے وچ ہوئے شکر دی تھیری
دو ہتھ چک کے گنشکر نے یارو جد فرمایا
من لئی رب نے بابا دی شکران دا می برسایا
بیکھو شکران دا گنشکر نے می برسایا
سکیاں تینیاں ہریاں کردا رب نے خود فرمایا
بیکھو شکران دا گنشکر نے می برسایا
خود فریدہ توں دا لے مسلدا
شکران دے گا سینو اللہ
رکھ دی سی شکر تھلے بابا دے اٹھ مسلے
اک دن ماچے تا پھل گئی شکر اور کنا پھل گئی
او سی ویلے مانو موج دا رب وخایا
مگدا سی دریا شکران دا جب بابا مسلدا
چایا بیکھو شکران دا گنشکر نے می برسایا
سکیاں تینیاں ہریاں کردا رب نے خود
فرمایا بیکھو شکران دا گنشکر نے می برسایا
نارگاڑ فیض بندے بابا فرید نے
لا جانے بایاں یارو صابر دے پیر نے
بابا دے آس تھالے پھلے جستی محخالے
دورو دورو لوکی آن سلامہ کردے
شاہ وانا لو چندی یارو منگ تے گنش کردے دورو دورو لوکی
سہود لے انبیاء لکھ بھرکایا
بلیان دا راجہ بابا خوجہ فرمایا
خنے کفر دے مندر لٹکے راہ خود اندر
کہندے نے ولی کلندر
گنشکر بابا ولیان دا ای گہنا گنشکر بابا
قسم خدا دی دم دم دے نل اصیحوں کہندے رہنا
گنشکر بابا
خدا جی نم تمتے نل اے ہو تینی رہنا گنج شکر بابا
جنگ کندے میلے جاندی اے تھوڑ سیدھے
بجلی بھی کہندی یا فرید یا فریدے
پٹیاں بابا نلائے جلد این روگ مٹھائے
مغیا مورا دا
پائے کرم کموندہ اے
ولیان دا اے راجہ کرم کموندہ اے
جی توں پگڑے لے خبانو نے اس در اتے ہا جا کرم کموندہ اے
ہو بے کوش کرانا گنشکر نمی برسایا بے کوش کرانا
مٹھ سری دا توں ڈالے مسللا
شکران دے گا تینو مللا
اک دن ماں چھتا پھل گئی شکر اور خرا پھل گئی
اس ویلے مانو موج دا رب وخایا
بگ دا سی دلیا شکرانا
جو بابا مسللا چایا
بے کوش کرانا گنشکر نمی برسایا
اے سکیاں تینیا ہریا کردا رب نے خود کرمایا
بے کوش کرانا گنشکر نمی برسایا
رو دلہنگیا لکھ برخایا
ولیان دا راجہ بابا خوجہ برمایا
انے کوفر دے مندر لٹکے رکھو دے اندر
خیندے نے مسلکلندر رب
گنشکر بابا ولیان دا اے گینا گنشکر بابا
قسم خدا جی دم دم دینلے
اے ہو پہندیا رہنا
گنشکر بابا ولیان دا اے گینا گنشکر بابا
ہو بے کوش کرانا گنشکر نمی برسایا
سکیاں تینیا ہریا کردا رب نے خود کرمایا بے کوش کرانا
گنشکر نمی برسایا