ਲੋ ਜਨਾਬ ਮਹਮਤ ਸਰਜਾ ਜਾਟ ਜਨਾਬ ਦੀ ਖੀਦਮਤ ਵੇ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਦੀ ਦਾਸਤਾਂ
ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਦੀ ਦਾਸਤਾਂ ਨੁ ਕੋਨ ਨੀ ਜਾਂਦਾ ਕੇ ਰਾ ਪੂਰਬ ਦੇ ਪੁਤਰ ਸਾਣ ਰਾ ਸੁਜਾਂ ਦੇ ਦੋਤਰੇ ਸਂ
ਰਾ ਪੂਰਬ ਦੇ ਗੇ ਚਾਰ ਪੁਤਰ ਸਾਣ ਰਾਣੋ ਕਣੋ ਤੇ ਰਾਜ ਸਰਾਜ ਪੀਛਲੀ ਉਮਰੇ ਉਸ ਸ਼ਾਦੀ ਓਰ ਕਰਾ ਰੈ ਜਿਦੇ ਵੀਚੋ ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਦੇ ਪੈਦਾ ਹੈ
ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਦੇ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਤੋ ਪੈਲੋ ਛੇ ਮੀਨੇ ਰਾ ਪੂਰਬ ਦੁਣੀਆ ਤੋ ਸਫਰ ਕਾਰ ਗੈ
ਰਾਣੋ ਕਣੋ ਤੇ ਰਾਜ ਦੇ ਰਾਜ ਨੇ ਤਕੇ ਮਾਰ ਕੇ ਮੈ ਮੁਹੁਰਤ ਨੂ ਕਾਰ ਦੀਤਾ
ਮੈ ਮੁਹੁਰਤ ਨੇ ਜਾ ਕੇ ਅਪਨੇ ਬਾਬ ਦੇ ਕੋਲ ਆਪਨੇ ਪੁਤਰਾ ਨੂ ਪਾਲਿਆ ਜਲੇ ਪੁਤਰ ਪਾਲ ਕੇ ਜੁਆਨ ਹੋਗਾਈ
ਤੇ ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਧ ਨੇ ਏਕ ਦੇਨ ਸੋਚਿਆ ਕੇ ਅਪਨੇ ਦੇਸ ਚੇਂਗਾ ਮੁਦੇ ਅਪਨੇ ਦੇਸ ਚੇਲੀਏ ਬਾਰਾ ਤੇਲਵਾਣਡੀਆ ਚੇਲੀਏ
ਵੋਕਦਾ ਪੇਰੋ ਬਾਦ ਸ਼ਾ ਦੀਲੀ ਜਾਨਾ ਬਾਦ ਤੁਂ ਕੋ ਜਾਕੇ ਨੇਾ ਕਰਾਲੋ
ਇਕੋ ਪੇਓ ਦਾਦੇ ਦੀ ਅਲਾਦੋ ਕੇਓ ਲਾਰਕੇ ਮਾਰਦੇ ਲਾਜ ਨਾ ਪੇਰੋ ਬਾਦ ਸ਼ਾ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਨੇਾ ਹੋਯਾ
ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਨੇ ਰਾਦੇ ਉਤੇ ਪਣਡਾਰੇ ਖੋਲ ਛਾਡੇ ਦੇਗਾਂ ਤਾਰਦੀ ਤੀਆ ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਮਸਾਫਰਾ ਨੀਆ ਖੀਰਮਤ ਕਰਨ ਲਾਗਪੇ
ਛੇ ਮੀਨੇ ਜਿਲੇ ਗੁਦਰ ਗਿਆ ਵੀਰ ਨੇ ਆਖਿਆ ਜੋਦ ਨੂੰ ਪਦਾ ਕਾਰ ਕੁਈ ਸਾਡਾ ਨਾਮ ਇ ਲੈਂਦਾ ਕੇ ਨੀਂ
ਜੋਦ ਜੋਾਣ ਗਿਆ ਕੁ ਦੋ ਚਾਰ ਮੀਲ ਦੂਰ ਜਾਂ ਕੇ ਬਨਦੇ ਬੇਠੇ ਆਣ ਵੇਛ ਬੈਕ ਏ ਉਕਾ ਛੇ ਕਰ ਲਾਗਪੇ ਆ ਛੇ ਕੇ ਆ ਛੇ ਕੇ ਆਖਿਂ ਲਗਾ ਇ ਆ ਰੈ ਥੇ ਵੀਰ
ਰਾ ਦੇ ਤੋ ਲਾਮੇ ਕਾਰ ਦੀ ਦੀ ਬਾਰਾਂ ਬਾਰਾਂ ਗਾਜ ਪੂਰਿਆਂ ਦੀ ਬੁਕਲਾਂ ਮਾਰਲੀ ਆ ਪਂਜੇ ਪਂਜੇ ਥੀਆਰ ਵੇਛ ਲਾਲੇ ਵੇਛ ਲਕਾਲੇ ਜੇਡਾ ਗੁਰਾਈ ਪਾਂ
ਦੀ ਡਾਲੀ ਲੈ ਕੇ ਆ ਗਿਆ ਆਂ ਕੇ ਬਾਰਾਂ ਤਲਵਂਡੀਆਂ ਇ ਡੇਰਾ ਪਿਆ ਲਾਂਦਾ ਹੈ ਸੋਚੇ ਸੁਕਾਲ ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਧ ਨੂੰ ਬਾਰਾਂ ਤਲਵਂਡੀਆਂ ਸਾਤ ਤਲਵਂਡੀਆ�
ਲੈ ਕੇ ਦੀਤੀਆਂ ਬਾਰਾਂ ਵੀਚੋ ਸਾਤ ਲੈ ਕੇ ਦੀਤੀਆਂ ਆਪਨੇ ਖਾਣ ਪੀਂ ਚੋ ਗੀਏ ਲੈ ਕੇ ਦੀਤੀਆਂ ਚਾਲਨੇ ਆ ਨਾ ਕੋ ਡੇਰਾ ਲਾਨੇ ਆ ਕੋਈ ਖਾਮਾ ਪੀ
ਚਾਡ ਪੇ ਆ ਓ ਕੈਸ਼ਮੀ ਰੋ ਤਾਯਾ ਬੇਡਾ ਮੀ ਸਵਾ ਲਾਕ ਦੀ ਮੁਗੁਲ ਲੈ ਕੇ ਆਯਾ
ਓ ਵੇ ਕੀਲਮਨ ਨੀ ਆਣ ਕੇ ਆ ਨੇ ਡੇਰਾ ਲਾਯਾ
ਖਾਮਰਾ ਓ ਯਾਰਾ ਅਸਰਾਈ ਨੂ ਕੋਡ ਮੁਗੁਲ ਦੇ ਆਯਾ
ਓ ਨਕਿਨ ਕੋ ਡੇਰਾ ਪੁਟ਼ਕੇ
ਏਕ ਦੇਨ ਕੋ ਡੇਰਾ ਪੁਟ਼ਕੇ ਸੈਰੋ ਬਾਰ ਲਾਵਾਯਾ
ਮੁਗੁਲ ਦੇ ਨਾਰ ਤੀ ਸਫਰੀ ਕਂਜਰੀ
ਓ ਨਾਰ ਤੀ ਸਫਰੀ ਕਂਜਰੀ ਆਜ ਖਾਡਾ ਲਾਯਾ
ਕਨੀ ਪ੍ਯਾਂ ਜੋ ਦੀਵਾਂ ਦੇ ਕੋਡ ਭੀਰ ਦੇ ਆਯਾ
ਆਕ ਕੇ ਉੱਠ ਬਰਾਵਾ ਮੇਰਿਆ ਬਲੇ ਬਲੇ
ਏ ਉੱਠ ਬਰਾਵਾ ਮੇਰਿਆ ਬਾਰ ਬੁਗਾਈ ਲੇ ਆਯਾ
ਓ ਬੀਰ ਬਾਦਿਰ ਉੱਠ ਕੇ ਮੋਡੇ ਪੂਰਾ ਪਾਯਾ
ਓ ਪੇਡੋ ਦੇ ਆਮਰਾਨਾ ਜਾਟਾ ਜੁਕਮ ਖੇਡਾ ਪਾਯਾ
ਮਲਕੀ ਮਲਬੁਗਿ ਨੇ ਡੇਰਾ ਲਾਲਿਆ
ਨਾਲ ਸਫਰੀ ਕਂਜਰੀ ਸੀ ਇਸ ਖਾਡਾ ਲਾਯਾ
ਕਂਜਰੀ ਦਾ ਵਾਦ ਗਿਆ ਜੋਦ ਜਵਾਨ ਦੇ ਕਾਨੇ ਜਵਾਦ ਪੇਆ
ਉੱਠ ਪੇਆ ਵੀਰ ਜਵਾਨ ਨੂ ਉਠਾਕੇ ਨਾਲ
ਤੇ ਮੁਗਲ ਦੇ ਲਸ਼ਕਰ ਵਿਚ ਆਜਾਂ ਦੇ ਨੇ ਖਾਡਾ ਲਗਾ ਆਯਾ ਗੈ ਮਾ ਗੈ ਮੋਣ ਡੇ ਹੀ
ਮੁਗਲ ਪਲਂਗਡਾਂ ਕੇ ਵਿਚ ਕਾਰ ਬੇਠਾਂ ਤੇ ਵੀਰ ਤੇ ਜਵਾਦ ਜੋਦ ਜਵਾਨ ਆਕ ਏਕ ਪਾਸੇ ਖਲੋ ਜਾਂ ਦੇ ਨੇ
ਕਂਝਰੀ ਗੋਂਦੀ ਗੋਂਦੀ ਆਈ ਜੋਦ ਜਵਾਨ ਨੇ ਪਂਝੀ ਮੋਣ ਆਕ ਕਾਡ਼ਿ ਕੇ ਕਂਝਰੀ ਨੂੰ ਦੇਤੀਆ ਹੈ ਹੈ
ਮੁਗਲ ਸਾਰੀ ਰਾਦੇ ਵੇਚ ਪਂਝੀ ਮੋਣ ਆਂ ਦੇਂਦਾ ਉਨਦਾ ਸੀ
ਜਿਲੇ ਮੁਗਲ ਨੇ ਵੇਖਿਆ ਕੇ ਪਂਝੀ ਮੋਣ ਆਂ ਬੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਨੇ ਦੇਤੀਆ ਹੈ
ਆਂ ਸੇ ਵੇਲੇ ਲੈਸ਼ਕਰ ਨੂ ਕਮ ਦੇਤ ਤਾਕੇ ਪਗਡ ਕੇ ਨਾਣ ਮੇਰੇ ਪੇਸ਼ ਕਾਰ ਦੇਓ
ਲੋ ਜਨਾਬ ਮਲਕੀ ਮਾਲ ਬੁਗਵੇਦਾ ਲੇਸ਼ਕਰ ਕੇ ਨਾਣ ਮਾਰ ਕੇ ਉਠਦਾ ਹਾਂ ਵੇ ਬਾਬਾ ਸਰਦਾਰ ਬੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਕੇ ਨੇ ਤੁਲਵਾਰ ਖੇਚ ਲੇਂਦੇ ਨੇ
ਓ ਥੇ ਬਾਰਾ ਮਾਚ ਗੇ ਰਾਬੇ ਓ ਖਡ਼ਕੇ ਕੁਡੀਆਲ ਲੇਸ਼ਕਰ ਮਲਕੀ ਮੁਗਵੇਦਾ ਉਠਿਆ ਨਾਰੇ ਮਾਰ
ਓ ਵੀਰ ਬਾਦਰ ਜੋਦ ਨੇ ਬਲੇ ਬਲੇ
ਸਰਜਿਆ ਵੀਰ ਬਾਦਰ ਜੋਦ ਨੇ ਓ ਤੁਲੀ ਤੁਲਵਾਰ
ਓ ਜੀਤਬਲ ਪੀਂ ਦੇ ਤਾਕੇ ਓ ਤੇ ਕਰਦੇ ਮਾਰ ਓ ਮਾਰ ਲੋਕੋ ਮੀਰ ਮੀਰ ਤੇ ਗਾ ਮਾਰ ਦੇ
ਓ ਤੇ ਮੀਰ ਮੀਰ ਤੇ ਗਾ ਮਾਰ ਦੇ ਓ ਤੇ ਮਕੀ ਰਾਤ ਦੀ ਨਾਰ
ਓ ਕੈ ਮਾਰ ਏ ਕੈ ਮਾਡਲੇ ਛਾਟ ਗੈ ਤੁਲਵਾਣ ਨੀ ਬਾਰ ਓ ਨਾ ਫਾਡਿਆ ਮਲਕੀ ਮੁਗੇ ਨੂ
ਓ ਨਾ ਫਾਡਿਆ ਮਲਕੀ ਮੁਗੇ ਨੂ ਤੁਲਵਾਣ ਬੁਝਕਾਰ ਓ ਨਾ ਮਾਰ ਕੁ ਸੁਨਾ ਕਾਡਲੇ
ਸਰਜਿਆ ਮਾਰ ਕੁ ਸੁਨਾ ਕਾਡਲੇ ਦਾਂਦ ਬਕੀ ਬਾਰ
ਏ ਦੇਰਾ ਡੇਣਡਾ ਲੁਟਕੇ ਓ ਤੁਲਵਾਣ ਡੀ ਪਾਯਾ ਬੇਮਾਨ ਕੁ ਸੁਨਾ ਮੁਗੇ ਨੂ ਓ ਨਾ ਦੀ ਲੀ ਲਾਯਾ
ਜਿਲੇ ਵੀਜ ਤੇ ਜੋ ਜੁਵਾਨ ਨੇ ਤੁਲਵਾਰਾਂ ਖੈਚਲੇ ਆ ਲੈਸ਼ਕਰ ਕੈਂ ਵਾਡ ਦੀਤਾ ਕੋਜ ਮਾਰ ਦੀ ਤੇ ਕੈਂ ਨਾ ਸਗਾ ਮਲਕੀ ਮਾਲ ਭੁਗਾ ਤੁਮਬੁਆ ਦੇ ਸਲ�
ਛਲੇ ਲੁਕ ਗਿਆ ਜਟਾਂ ਫਾਡ ਕੇ ਦਡੋਪੇ ਜੀ ਡਾਕ ਸੋਨ ਸਜੇ ਪਾਸੇ ਮਾਰੇਆ ਦੇ ਦਡੋਪੇ ਜੀ ਡਾਕ ਸਭੇ ਪਾਸੇ ਮਾਰੇਆ ਬਤੀ ਦੇ ਬਤੀ ਦਾਂਦ ਕਾਟ ਕੇ ਤਲ�
ਓ ਮੁਗਲ ਦੁਆਇਆ ਦੀਕਤੀਆ ਬਾਦ ਸਾਂ ਅਦਰ ਬਾਰੇ ਬਾਦ ਸਾਂ ਆਕ ਕੀ ਓ ਵੇ ਵੀਰ ਜੋਦ ਦੀਲ ਮਣਡੀ ਵਾਲੇ
ਓ ਵੀਰ ਬੀਦਾ ਵੀਰ ਆਦੇ ਜੋਦ ਡਾਂਕੇ ਮਾਰੇ
ਬਲੇ ਵੀਰ ਬੀਦਾ ਵੀਰ ਆਦੇ ਜੋਦ ਡਾਂਕੇ ਮਾਰੇ ਓ ਅਨਾ ਖੁਣੀ ਨਾਂ ਤੁਰਾਲੇ
ਓ ਨਾ ਖੁਣੀ ਨਾਂ ਤੁਰਾਲੇ ਆਵੀਰ ਹੈਂ ਚਾਰੇ
ਜੋਦ ਮੀਰ ਮੀਰ ਲਾਂਦਾ ਮੁਡਿਆ ਓ ਖਮਰਾ ਸ਼ਰਕਾਰੇ
ਮੇਰੇ ਬਾਸ ਬਦੀਬਦਾ ਮੁਡਿਆ ਓ ਖਮਰਾ ਸ਼ਰਕਾਰੇ
ਮੇਰੇ ਬਾਸ ਬਦੀਬਦਾ ਮੁਡਿਆ ਮੁਡਿਆ ਸ਼ਰਕਾਰੇ
ਓ ਪਾਣੀ ਚੰਨ ਨਾਂਦਾ ਪਾਣੀ ਚੰਨ ਨਾਂਦਾ ਨੀਰ ਖ਼ਣ਼ੇ ਠਾਰੇ
ਮੇਰੇ ਕੋਡੇ ਅਰਬੁਬ ਲੈਂਦੇ
ਮੇਰੇ ਕੋਡੇ ਅਰਬੁਬ ਲੈਂਦੇ ਓ ਪਲੇ ਦੇ ਬਾਰੇ
ਓ ਪੀਸਮੀ ਨੇ ਦੀਆ ਚਾਦਰਾ ਮੋਲ ਨੇ ਦਾਰੇ
ਓ ਪਰਿਯਨ ਸ਼ੇਦਿਆ ਮੋਦਲਾ ਮੀਰੁ ਛੇਡੇ ਮਾਰੇ
ਓ ਪਰਿਯਨ ਸ਼ੇਦਿਆ ਮੋਦਲਾ ਮੀਰੁ ਛੇਡੇ ਮਾਰੇ
ਓ ਪਲਕੇ ਦੀਲੀ ਆਣਗੇ
ਓ ਪਲਕੇ ਦੀਲੀ ਆਣਗੇ ਪਾਦੇ ਪੁਆਡੇ
ਜੇ ਤੁਂ ਆਪੇ ਬਰਖੀ ਬਾਂ ਛਾ
ਆਪੇ ਬਰਖੀ ਬਾਂ ਛਾ ਓ ਮੋਦਲਿ ਮੀਰੁ ਛਾ ਰੇ
ਹੋ ਤੇ ਤੁਂ ਦਕ ਤੋ ਦੇਨ ਜਵਾਂ ਬਇ
ਤੇ ਤੁਂ ਦਕ ਤੋ ਦੇਨ ਜਵਾਂ ਬਇ
ਤੇ ਤੁਂ ਦਕ ਤੋ ਦੇਨ ਜਵਾਂ �어� ਜੇਟਾ ਨੂੰ ਕੇਡਾ ਠਾਲੇ
ਕੇ ਮੁਗਰੋ ਮਲਕੀ ਬੁਗੇ ਨੇ ਓ ਪਨੇ ਦਾਂਦ ਭੁਖਾਲੇ ਮੁ ਮੁਗਲ ਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਬਾਂਕ ਟੱਕ ਥੇ ਆਲੇ
ਮੁਗਲ ਦਾ ਮੁਂ ਏਂ ਜੇ ਹੋ ਗਿਆ ਜੇ ਮੇ ਤੱਕ ਥੇ ਆਲੇ ਆਂਦ ਮੁਂ ਇਸ ਦਬਾਨ ਏਂ ਜੇ ਫੀਰੇ ਜੇ ਮੇ ਅਣੁਂ ਦੇ ਵੇਝ ਪਗ ਫੇਰਦੀ ਆਸ ਸੇ ਵੇਲੇ ਪੇਰੋ ਬ�
ਦੀਨ ਜੇਡਾ ਕਾਬਰ ਸੇਂਦ ਕਦਾਰ ਦੀ ਬੁਤੀ ਕਾਟ ਕਿਆ ਆਸੀ ਆਂਦ ਦੇ ਆਂਦ ਵੇਖਿਆ ਪਾਨਾ ਦਾ ਬੀਡਾ ਮਦਾਨੇ ਇਪੇਆ ਛੋਕੇ ਤੇ ਮੁਂ ਜ ਪਾਲੇਆ ਤੇ ਅਣੁਂ �
ਆਸੈ ਆਣੁਂ ਕੀ ਆਗ਼ਦਾ ਹੇ
ਓ ਦੇਖ ਦਿੱਂ ਆਲੀ ਬਾਂਛਾ ਓ ਦ੃ਵਾਦੇ ਲਡ਼ਕੇ
ਓ ਦੇਖ ਦਿੱਂ ਆਲੀ ਬਾਂਛਾ
ਸਰਜੀਆ ਦੇਕਟ ਗਾਲੀ ਬਾਂ ਛਾਓ ਦੀਰਵਾ ਦੇ ਲਡ਼ਕੇ
ਹੈ ਕੁਈ ਏਥੇ ਛੂਰਮਾ ਜਾਵੇ ਬੀਰ ਤੇ ਜੋਨੂ ਫ਼ਾਡ਼ਕੇ
ਏਤ ਚਾਡ਼ਿਆ ਮੁਗਲ ਯਾਂ ਬੀਰ ਬਾਂ ਕੈਂ ਤੇ ਪਡ਼ਕੇ
ਓ ਮੈ ਆਜ ਨੀ ਜਾਂਦਾ ਬਾਂ ਛਾ
ਤੇ ਮੈ ਆਜ ਨੀ ਜਾਂਦਾ ਬਾਂ ਛਾ ਬਲੇ ਬਲੇ
ਤੇ ਮੈ ਆਜ ਨੀ ਜਾਂਦਾ ਬਾਂ ਛਾ ਚਾਡ਼ ਜਾਂਦਾ ਬਲੇ ਬਲੇ
ਮੈ ਨੂ ਕੋਈ ਨੀ ਦੇਸਦਾ ਸੂਰਮਾ ਜੇਡਾ ਮੇਰੇ ਅਗੇ ਅਡ਼ਕੇ
ਤੇ ਮੈ ਬਾਂ ਲੀਆ ਮਾਂ ਬੀ ਜੋਣ ਕਨਾ ਤੋ ਫਾਡ਼ਕੇ
ਓ ਮੇਰਾ ਜਾਂ ਮੁਛਨੇ ਛਿਰਵਾਰ ਦਾ
ਮੇਰਾ ਜਾਂ ਮੁਛਨੇ ਛਿਰਵਾਰ ਦਾ ਮੈ ਜਮਿਆ ਕਰਣੇ ਵਾਰ
ਓ ਮੈ ਡੀਦਰ ਜਡਾਣੀਆ ਕੀਤੀਆ ਮੇਰਾ ਖਾਦੀ ਗਿਆ ਨੀ ਬਾਰ
ਓ ਮੈ ਫਾਦਾ ਕੀਦਾ ਮੁਲਤਾਨੂ ਓ ਕਾਮਰ ਸੇ ਨੁਕਦਾਰ
ਤੇ ਮੈ ਬਾਂਦ ਲੀਆ ਮਾਂ ਬੀਂ ਜੋਲ ਜੇ ਮੁਖਣੋ ਫਾਲ ਦੀਦਾ ਵਾਰ
ਓ ਛੁਟੀ ਲੇ ਬਾਂ ਛਾਦੋ ਵਾਲ ਕਾਰ ਦੇ ਆਯਾ
ਓ ਛੁਕਨ ਵਾਰ ਦੇ ਮਾਰਿਆ ਮਾਰਿਆ ਮੁਂ ਆਂ ਖਲਵਾਯਾ
ਓ ਦੇ ਜੋਕਨ ਵਾਰੀ ਬਲਗਨੂ ਚਾਚ ਮਾਰੇ ਡਾਯਾ
ਓ ਮੁਬਲ ਸਾਂਗਿਆ ਚਾਤਿਰ ਤਾਣ ਕੇ
ਮੁਬਲ ਸਾਂਗਿਆ ਚਾਤਿਰ ਤਾਣ ਕੇ ਓ ਨੂ ਸੁਖਨਾ ਆਯਾ
ਆਖੇ ਰਾ ਪੁਰੁਂ ਦੇ ਪੁਤਰਾ
ਏ ਰਾ ਪੁਰੁਂ ਦੇ ਪੁਤਰਾ ਓ ਮੇਨੂ ਕੇ ਰਾ ਬਾਯਾ
ਲੋ ਗੋ ਵੀਰ ਛਾਤੀ ਦੇ ਬੇਗਿਆ
ਓ ਵੀਰ ਛਾਤੀ ਦੇ ਬੇਗਿਆ ਆਤੁਨ ਤਾਣ ਪਾਯਾ
ਏ ਨੇ ਜਾਬਾਨਾ ਫਾਲਾਂ ਦਾ ਜੋਦ ਨੇ ਮੱਖੀ ਦਾਯਾ
ਕੈ ਕਾਣਕ ਲੇ ਜਾਮੁਕਿਆ ਨੇ ਦਾਬਾਨ ਲੇ ਆਯਾ
ਓ ਮੁਗਲ ਬਾਂਕ ਮੁਤਿਰ ਤਰਸਕੇ ਮੁਗਲ ਬਾਂਕ ਮੁਤਿਰ ਤਰਸਕੇ ਮੁਗਲ ਪੋਇਂ ਦੇ ਆਯਾ
ਕੈ ਛੇਤੀ ਫ਼ਟਾਣੀ ਉਠਕੇ ਲਗਾਂ ਜੇ ਫ਼ਾਂ ਪਾਯਾ ਵੇ ਮੇ ਸੁਤੀ ਦੇ ਰੇ ਕੋਲਾ
ਵੇ ਮੇ ਸੁਤੀ ਦੇ ਰੇ ਕੋਲਾ ਦੇ ਦੁਕੇ ਸ਼ਡਰਾਯਾ
ਹਾ ਹਾ ਮੁਗਲ ਯਾਮ ਦੀਨ ਬਾਦ ਸਾਤੋ ਛੁਟੀ ਲੇ ਕੇ
ਕਾਰਾ ਆਜਾਂ ਦੇ ਹਾ ਕੇ ਸੁਤਾ ਸੁਤੇ ਨੁ ਸੁਖਣੇ ਦੇ ਵੇਚ ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਮੀਲੇ
ਕੀ ਵੇਖਦਾ ਕੇ ਵੀਰ ਛਾਤੀ ਦੇ ਬੈ ਗਿਆ ਤੋਨੋ ਪਾਲਿਆ ਸੁ ਜੋਦ ਨੇ
ਬਾਰਾਂ ਤੁ ਫਾਲਾਂ ਦਾ ਨੇਜਾ ਵਖੀ ਡਾਤ ਦਾ ਸੁਖਣੇ ਜ ਕਬੂਤਰ ਵਾਂ ਗੁ ਤਡਫ ਕੇ ਮੈਨੀ ਓ ਪੋਈ ਤੇ ਆ ਗਿਆ
ਫ਼ਟਾਣੀ ਉਠਕੇ ਲਕੋ ਜਫਾ ਪਾਲਿਆ ਕਿਆ ਕੀ ਗਾਲ ਨੇ
ਨੇ ਜਾਬਾਨ ਆ ਫ਼ਾਲਾਂ ਦਾ ਜੋਦ ਨੇ ਵਖੀ ਡਾਯਾ
ਏਕਾਣਕ ਲੇ ਜਾਂ ਬੁਖੀ ਆ ਓ ਨੇ ਜਾਬਾਨ ਲੇ ਆਯਾ ਮੇਨੁ ਲੇ ਚਲੇ ਸਾਂ ਚੁਕ ਗੇ
ਮੇਨੁ ਲੇ ਚਲੇ ਸਾਂ ਚੁਕ ਗੇ ਆਗੇ ਤੂ ਉਛਡਾਯਾ
ਬਾਰ ਛੇਤੀ ਭਟਾਨੀ ਉਠਕੇ ਸ਼ਮਾਦਾਂ ਜਗਾਯਾ ਇਵਨੇ ਜਾਂ ਜਫੇਰੇ ਮੇਕਿਆ
ਇਚਾਂ ਜਫੇਰੇ ਮੇਕਿਆ ਨਦਿਵੀ ਕੋਈ ਨੀ ਆਯਾ
ਆਖੇ ਏਦਾ ਵੇਤੀ ਕੋਣ ਸੀ ਜੇਸ ਮੁਆ ਲਾਯਾ
ਵੇ ਮੇ ਸੁਤੀ ਦੇ ਰੇ ਕੋਲਾ ਦੇ ਲੁਕੇ ਸਿਟਰਾਯਾ
ਵੇ ਮੇ ਸੁਤੀ ਬੁਵਾ ਮਾਰਕੇ ਲਾਲਦੁ ਕੀ ਛੁਂ ਆਯਾ
ਲੋ ਜਨਾਵ
ਮੁਗਲ ਯਾਮ ਜੇਸ
ਦੀ ਨੂ ਬੀਰ ਤੇ ਜੋਜ ਸੁਖਨੇ ਜ ਮੀਲੇ
ਉਣ ਸਵੇਰੇ ਜਾਨਾ ਸੀ ਬੀਰ ਤੇ ਜੋਜ ਨੂ ਬਨਨ ਵਾਸਤੇ ਉਨੇ
ਮੁਗਲ ਤੇ ਕਰੋਈ ਲੋਕਰਿਆ ਕਾਰੀ ਲੋਕਰਿਆ ਬੀਨੇ ਨਾ ਵੇ
ਦੇ ਫੈਜਰ ਵੈ ਦੇਰ ਚਾਡ ਬੇਆ ਬਾਦ ਸਾਬ ਲਾਯਾ
ਮੇ ਤੁ ਦੇਾ ਦੇ ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਦੇ
ਮੇ ਨੁ ਲਾਦੇ ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਦੋ ਤੁ ਬੀਡਾ ਚਾਯਾ
ਆਸ ਲਾਦੇ ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਦੇ ਮੇ ਨੁ ਲਾਦੇ ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਦੇ
ਤੁ ਬੀਡਾ ਚਾਯਾ ਨੀ ਤੇ ਤੇ ਰੈ ਛੇਰ ਤਾਲਾ
ਨੈ ਦੇ ਤੇਰਾ ਸੇਰ ਤਾਲਾ ਚੂ ਛੂਡ ਸਨਾਯਾ
ਤੇਨੁ ਜਾਨਾ ਪਵੇਗਾ ਮੇ ਅਮਦੇ ਬਾਦੀ ਸ਼ਾਂ ਫਰਮਾਯਾ
ਮੁਗਲੀ ਆਮਦੀ ਨੇ ਅਰੱਦ ਕੀਤੀ ਜੀਵੇ ਬਾਦ੍ਸਾ ਬਡੇ ਦੂਰ ਦਾ ਸਫਰ
ਮੇ ਨੀ ਜਾ ਸਾਕਦਾ ਕਿਸੇ ਹੋਂ ਨੁਕਾਲ ਦੇ ਹੋ ਬਾਦ੍ਸਾ ਨੇ ਆਖਿਆ ਮੇ ਤੇਰਾ ਕੋਈ ਲੁਕਾਤ ਕੇ ਕਾਣ ਬਚਾ ਪੀਡ ਦੇ ਹੋਂ ਨੇ ਤੇ ਮੇਨੁ ਵੀਰ ਤੇ ਜੋ�
ਚਾਡਿਆ ਮੁਗਲ ਯਾਂ ਬੀਡ ਬਚਾ ਇਸ਼ਦਿਆ ਨੇ
ਓ ਜਾਰ ਤਾ ਬੇਲਵਾਂ ਦੀ ਸਾਟ ਪੈਵਦਾ ਨੇ
ਓ ਜਾਰ ਤਾ ਬੇਲਵਾਂ ਦੀ ਸਾਟ ਪੈਵਦਾ ਨੇ
ਚਾਡਿਆ ਮੁਗਲ ਯਾਂ ਬੀਡ ਤੋ ਸਾਮ ਜਵਾਯਾ
ਲੈਸ਼ਕਿਰ ਪੈਰ ਓ ਸ਼ਾਦਾ ਜਾਰ ਦੀ ਲੀ ਓ ਤਾਯਾ
ਏ ਲੈਸ਼ਕਿਰ ਪੈਰ ਓ ਸ਼ਾਦਾ ਜਾਰ ਦੀ ਲੀ ਓ ਤਾਯਾ
ਓ ਮਾਰੋ ਮਾਰਪ ਕਾਂ ਦਾ ਵੇ ਇਤਲ ਵਾਣਡੀ ਆਯਾ
ਓ ਅਦੀ ਰਾਂ ਦੇ ਨਾਂ ਜੇ ਬਲੇ ਬਲੇ
ਏ ਅਦੀ ਰਾਂ ਦੇ ਨਾਂ ਜੇ ਮੁਗਲਾਂ ਕੇਰਾ ਪਾਯਾ
ਓ ਖਬਰਾ ਓ ਨਾਂ ਰਾਂ ਸਰਾਈ ਨੂ ਕੋਡ ਮੁਗਲ ਦੇ ਆਯਾ
ਆਖਰ ਜਲੀ ਸ਼ੇਰ ਬੁਕਦੇ ਆ ਕੋਡ ਜਲੀ ਸ਼ੇਰ ਬੁਕਦੇ ਆ ਕੇ ਸੇਰ ਦੀ ਪੀਜਰੇ ਪਾਯਾ
ਓ ਜੇ ਸੁਦੇ ਬੀਜਮਾਂ ਨੂ ਆ ਹੋ ਸੁਦੇ ਬੀਜਮਾਂ ਨੂ ਕੇ ਸੇਰ ਜਾਜ ਗਾਯਾ
ਓ ਆਵੇਦਲਾ ਨੂ ਸਾਮਨਾ ਮੈ ਮੋਰਗ ਜਾਯਾ
ਤੇਰੇ ਮੀਡ ਮੀਡ ਮਾਰੇ ਸੂਰ ਮੇ ਓ ਜੋ ਅਗਿਏ ਆਯਾ
ਏ ਨੂ ਨਾਲ ਤੋ ਖੇਦੇ ਬਨ ਨੀਏ ਏ ਤੂ ਨਾਲ ਤੋ ਖੇਦੇ ਬਨ ਨੀਏ ਏ ਮਤਾਪ ਕਾਯਾ
ਪੇਰੋ ਬਾਗਚਾਦ ਲਸ਼ਕਰ ਨੇ ਆਗੇ ਕੇਰਾ ਪਾਯਾ ਜਿਲੇ ਤੇ ਰਾਈ ਸਰਾਈ ਨੁ ਖਾਵਰਾਣਿਆ
ਉਠ ਕੇ ਅਗੋਂ ਦੀ ਗੈ ਆਖਿਂ ਲਗੇ ਓ ਮੁਗਲਾ ਜੋਦ ਜਵਾਂ ਤੇ ਕੋਡੇ ਵਾਂ ਗਿਆ ਆਈ ਆਪਨੇ ਸੋਰਿਆਂ ਤੇ
ਤੋ ਆਡੀ ਡਾਲੀ ਵਰਤਾਂ ਵਾਂ ਤੇ ਜਿਰੀ ਸਵਾਂ ਲਾਖ ਦੀ ਲੁਟੀ ਦੇ ਵੀਰ ਜਵਾਂ ਕਾਰੇ
ਤੇ ਜੇ ਸੁਤੇ ਲੁਂ ਕਿਸੇ ਜਗਾਤ ਤਾਵੀ ਬਨੇ ਮੁਗਲ ਆਯਾ ਤੋ ਆਨੁਂ ਨੀ ਛਡ਼ਨ ਲਗਾ
ਇਨੁਂ ਨਾਲ ਤੋ ਖੇਦੇ ਬਨੀ ਏ ਮੁਗਲ ਦੇ ਨਾਲ ਮਤਾਪ ਕਾਲੇ ਆ ਕੇਡਾ ਤੋ ਖਾਕਾਰ ਦੇ ਨੇ
ਮੁਗਲ ਦੇ ਡੇਡਾ ਸ਼ੇਰੋ ਬਾਰ ਲੋ ਆਗੇ ਤੇ ਦੀਨੋ ਦੇਨ ਛਡ਼ਿਆ ਦੇ ਵੀਡ ਜੋਆਨ ਦੇ ਆਲਾਗੀ ਕਾਲੇ ਦੀਤਾ ਖੈਆ
ਵੀਡ ਜੋਆਨ ਨੂ ਸ਼ਦਗੇ ਲਾ ਤੀਆਂ ਤੇ ਆਣੀਆਂ ਦੇ ਦੇਨ ਕਰਨੇ ਨੇ
ਲਾਗੀ ਨੇ ਜਾ ਕੇ ਅਰੱਦ ਕੀਤੀ ਵੀਡ ਜੋਆਨ ਦੇ ਗੇ
ਤੀਆਂ ਵੀਡ ਜੋਆਨ ਨੇ ਆਖਿਆ ਪਾਤ ਖਾਣੀ ਦੇ ਕਰਨੇ ਤੀਆਂ ਤੇ ਆਣੀਆਂ ਦੇ ਦੇਨ ਤੇ ਆਖਿਆ ਲਗੇ ਨੇ
ਆਸਾ ਨਾਲੇ ਦੇਨ ਕਰਨੇ ਨਾਲੇ ਖੁਸੀ ਕਰਨੀ ਕਾਲ ਜੇਡੀ ਤੁਸਾ ਸਵਾ ਲਾਖ ਦੀ ਡਾਲੀ ਲੁਟੀ ਆਖਿਆ ਪੇ ਠੀਕ ਹਾਂ ਦੇ ਨੇ ਵੀਡ ਜੋਆਨ ਦਾਰੂ ਪੀਪੀ ਅਨ
ਤੇ ਆਖਿਂ ਲਗਾਓ ਯਾ ਛੀਟੇ ਛੀਟੇ ਕੀ ਤੇ ਕਾਲੇ ਕਾਲੇ ਕੀ ਨੇ
ਮੁਗਲ ਲੇ ਆਖਿਆ ਛੀਟੇ ਛੀਟੇ ਪੇਰੋ ਬਾਗ ਛਾਦੇ ਮੈਲ ਤੇ ਮਾਰੀਆਂ ਕਾਲੇ ਕਾਲੇ ਪੇਰੋ ਬਾਗ ਛਾਦੇ ਬਾਗ ਆਖਿਆ ਮੇਨੁ ਫਰ ਕੀਤੇ ਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਮ
ਓ ਬਦੇ ਵੀ ਜਵਾਨੇ ਓ ਵੀ ਨੇ ਹਾਈ ਮਾਰੀਆਂ ਕਲੇ ਜਾਂ ਸਲੇ ਓ ਥੇ ਬਦੇ ਲਾਈ ਪੂਦਾ ਨਾ ਕੁਈ ਚਾਰਾ ਚਲੇ
ਆਖਿਆ ਕੋਨੀ ਜੋਦ ਵੇਖਦਾ ਕਰਬੇ ਦਾਲੇ ਓ ਦੋਕੋ ਮੁਗਲਾਂ ਵਾਲੀ ਫੈਂਜ ਦੇ
ਓ ਮੁਗਲਾਂ ਵਾਲੀ ਫੈਂਜ ਦੇ ਓ ਦਾਦੇ ਦਾਂ ਤਲੇ
ਦੇਓ ਮੀਣਮਾਂ ਦਾ ਦਾਣਿਆ ਮੀਣਮਾਂ ਦਾ ਦਾਣਿਆ ਓ ਮੁਗਲਾਂ ਦੇ ਗਲਇ
ਟਾਰ ਲੀਖਿਡਾ ਡੇ ਰਾਬ ਦੀ ਓ ਲੀਖਿਡਾ ਡੇ ਰਾਬ ਦੀ ਤੇ ਰੀ ਕੇਡਾ ਸ਼ਲੇ
ਪਰ ਮਰਦਾ ਗਡੀ ਕੋਡਿਆਂ ਕਾਮ ਪੇਨ ਵੱਲੇ
ਅਸੀ ਦੋਵੇ ਭਾਈ ਸੂਰ ਮੇ
ਦੋਵੇ ਭਾਈ ਸੂਰ ਮੇ ਵੱਲੇ ਕਲੇ ਕਲੇ