ਲੋ ਜਨਾਬ ਮਹਮਤ ਸਰਜਾ ਜਾਟ ਜਨਾਬ ਦੀ ਖੀਦਮਤ ਵੇ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਦੀ ਦਾਸਤਾਂਵੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਦੀ ਦਾਸਤਾਂ ਨੁ ਕੋਨ ਨੀ ਜਾਂਦਾ ਕੇ ਰਾ ਪੂਰਬ ਦੇ ਪੁਤਰ ਸਾਣ ਰਾ ਸੁਜਾਂ ਦੇ ਦੋਤਰੇ ਸਂਰਾ ਪੂਰਬ ਦੇ ਗੇ ਚਾਰ ਪੁਤਰ ਸਾਣ ਰਾਣੋ ਕਣੋ ਤੇ ਰਾਜ ਸਰਾਜ ਪੀਛਲੀ ਉਮਰੇ ਉਸ ਸ਼ਾਦੀ ਓਰ ਕਰਾ ਰੈ ਜਿਦੇ ਵੀਚੋ ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਦੇ ਪੈਦਾ ਹੈਵੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਦੇ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਤੋ ਪੈਲੋ ਛੇ ਮੀਨੇ ਰਾ ਪੂਰਬ ਦੁਣੀਆ ਤੋ ਸਫਰ ਕਾਰ ਗੈਰਾਣੋ ਕਣੋ ਤੇ ਰਾਜ ਦੇ ਰਾਜ ਨੇ ਤਕੇ ਮਾਰ ਕੇ ਮੈ ਮੁਹੁਰਤ ਨੂ ਕਾਰ ਦੀਤਾਮੈ ਮੁਹੁਰਤ ਨੇ ਜਾ ਕੇ ਅਪਨੇ ਬਾਬ ਦੇ ਕੋਲ ਆਪਨੇ ਪੁਤਰਾ ਨੂ ਪਾਲਿਆ ਜਲੇ ਪੁਤਰ ਪਾਲ ਕੇ ਜੁਆਨ ਹੋਗਾਈਤੇ ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਧ ਨੇ ਏਕ ਦੇਨ ਸੋਚਿਆ ਕੇ ਅਪਨੇ ਦੇਸ ਚੇਂਗਾ ਮੁਦੇ ਅਪਨੇ ਦੇਸ ਚੇਲੀਏ ਬਾਰਾ ਤੇਲਵਾਣਡੀਆ ਚੇਲੀਏਵੋਕਦਾ ਪੇਰੋ ਬਾਦ ਸ਼ਾ ਦੀਲੀ ਜਾਨਾ ਬਾਦ ਤੁਂ ਕੋ ਜਾਕੇ ਨੇਾ ਕਰਾਲੋਇਕੋ ਪੇਓ ਦਾਦੇ ਦੀ ਅਲਾਦੋ ਕੇਓ ਲਾਰਕੇ ਮਾਰਦੇ ਲਾਜ ਨਾ ਪੇਰੋ ਬਾਦ ਸ਼ਾ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਨੇਾ ਹੋਯਾਵੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਨੇ ਰਾਦੇ ਉਤੇ ਪਣਡਾਰੇ ਖੋਲ ਛਾਡੇ ਦੇਗਾਂ ਤਾਰਦੀ ਤੀਆ ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਮਸਾਫਰਾ ਨੀਆ ਖੀਰਮਤ ਕਰਨ ਲਾਗਪੇਛੇ ਮੀਨੇ ਜਿਲੇ ਗੁਦਰ ਗਿਆ ਵੀਰ ਨੇ ਆਖਿਆ ਜੋਦ ਨੂੰ ਪਦਾ ਕਾਰ ਕੁਈ ਸਾਡਾ ਨਾਮ ਇ ਲੈਂਦਾ ਕੇ ਨੀਂਜੋਦ ਜੋਾਣ ਗਿਆ ਕੁ ਦੋ ਚਾਰ ਮੀਲ ਦੂਰ ਜਾਂ ਕੇ ਬਨਦੇ ਬੇਠੇ ਆਣ ਵੇਛ ਬੈਕ ਏ ਉਕਾ ਛੇ ਕਰ ਲਾਗਪੇ ਆ ਛੇ ਕੇ ਆ ਛੇ ਕੇ ਆਖਿਂ ਲਗਾ ਇ ਆ ਰੈ ਥੇ ਵੀਰਰਾ ਦੇ ਤੋ ਲਾਮੇ ਕਾਰ ਦੀ ਦੀ ਬਾਰਾਂ ਬਾਰਾਂ ਗਾਜ ਪੂਰਿਆਂ ਦੀ ਬੁਕਲਾਂ ਮਾਰਲੀ ਆ ਪਂਜੇ ਪਂਜੇ ਥੀਆਰ ਵੇਛ ਲਾਲੇ ਵੇਛ ਲਕਾਲੇ ਜੇਡਾ ਗੁਰਾਈ ਪਾਂਦੀ ਡਾਲੀ ਲੈ ਕੇ ਆ ਗਿਆ ਆਂ ਕੇ ਬਾਰਾਂ ਤਲਵਂਡੀਆਂ ਇ ਡੇਰਾ ਪਿਆ ਲਾਂਦਾ ਹੈ ਸੋਚੇ ਸੁਕਾਲ ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਧ ਨੂੰ ਬਾਰਾਂ ਤਲਵਂਡੀਆਂ ਸਾਤ ਤਲਵਂਡੀਆ�ਲੈ ਕੇ ਦੀਤੀਆਂ ਬਾਰਾਂ ਵੀਚੋ ਸਾਤ ਲੈ ਕੇ ਦੀਤੀਆਂ ਆਪਨੇ ਖਾਣ ਪੀਂ ਚੋ ਗੀਏ ਲੈ ਕੇ ਦੀਤੀਆਂ ਚਾਲਨੇ ਆ ਨਾ ਕੋ ਡੇਰਾ ਲਾਨੇ ਆ ਕੋਈ ਖਾਮਾ ਪੀਚਾਡ ਪੇ ਆ ਓ ਕੈਸ਼ਮੀ ਰੋ ਤਾਯਾ ਬੇਡਾ ਮੀ ਸਵਾ ਲਾਕ ਦੀ ਮੁਗੁਲ ਲੈ ਕੇ ਆਯਾਓ ਵੇ ਕੀਲਮਨ ਨੀ ਆਣ ਕੇ ਆ ਨੇ ਡੇਰਾ ਲਾਯਾਖਾਮਰਾ ਓ ਯਾਰਾ ਅਸਰਾਈ ਨੂ ਕੋਡ ਮੁਗੁਲ ਦੇ ਆਯਾਓ ਨਕਿਨ ਕੋ ਡੇਰਾ ਪੁਟ਼ਕੇਏਕ ਦੇਨ ਕੋ ਡੇਰਾ ਪੁਟ਼ਕੇ ਸੈਰੋ ਬਾਰ ਲਾਵਾਯਾਮੁਗੁਲ ਦੇ ਨਾਰ ਤੀ ਸਫਰੀ ਕਂਜਰੀਓ ਨਾਰ ਤੀ ਸਫਰੀ ਕਂਜਰੀ ਆਜ ਖਾਡਾ ਲਾਯਾਕਨੀ ਪ੍ਯਾਂ ਜੋ ਦੀਵਾਂ ਦੇ ਕੋਡ ਭੀਰ ਦੇ ਆਯਾਆਕ ਕੇ ਉੱਠ ਬਰਾਵਾ ਮੇਰਿਆ ਬਲੇ ਬਲੇਏ ਉੱਠ ਬਰਾਵਾ ਮੇਰਿਆ ਬਾਰ ਬੁਗਾਈ ਲੇ ਆਯਾਓ ਬੀਰ ਬਾਦਿਰ ਉੱਠ ਕੇ ਮੋਡੇ ਪੂਰਾ ਪਾਯਾਓ ਪੇਡੋ ਦੇ ਆਮਰਾਨਾ ਜਾਟਾ ਜੁਕਮ ਖੇਡਾ ਪਾਯਾਮਲਕੀ ਮਲਬੁਗਿ ਨੇ ਡੇਰਾ ਲਾਲਿਆਨਾਲ ਸਫਰੀ ਕਂਜਰੀ ਸੀ ਇਸ ਖਾਡਾ ਲਾਯਾਕਂਜਰੀ ਦਾ ਵਾਦ ਗਿਆ ਜੋਦ ਜਵਾਨ ਦੇ ਕਾਨੇ ਜਵਾਦ ਪੇਆਉੱਠ ਪੇਆ ਵੀਰ ਜਵਾਨ ਨੂ ਉਠਾਕੇ ਨਾਲਤੇ ਮੁਗਲ ਦੇ ਲਸ਼ਕਰ ਵਿਚ ਆਜਾਂ ਦੇ ਨੇ ਖਾਡਾ ਲਗਾ ਆਯਾ ਗੈ ਮਾ ਗੈ ਮੋਣ ਡੇ ਹੀਮੁਗਲ ਪਲਂਗਡਾਂ ਕੇ ਵਿਚ ਕਾਰ ਬੇਠਾਂ ਤੇ ਵੀਰ ਤੇ ਜਵਾਦ ਜੋਦ ਜਵਾਨ ਆਕ ਏਕ ਪਾਸੇ ਖਲੋ ਜਾਂ ਦੇ ਨੇਕਂਝਰੀ ਗੋਂਦੀ ਗੋਂਦੀ ਆਈ ਜੋਦ ਜਵਾਨ ਨੇ ਪਂਝੀ ਮੋਣ ਆਕ ਕਾਡ਼ਿ ਕੇ ਕਂਝਰੀ ਨੂੰ ਦੇਤੀਆ ਹੈ ਹੈਮੁਗਲ ਸਾਰੀ ਰਾਦੇ ਵੇਚ ਪਂਝੀ ਮੋਣ ਆਂ ਦੇਂਦਾ ਉਨਦਾ ਸੀਜਿਲੇ ਮੁਗਲ ਨੇ ਵੇਖਿਆ ਕੇ ਪਂਝੀ ਮੋਣ ਆਂ ਬੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਨੇ ਦੇਤੀਆ ਹੈਆਂ ਸੇ ਵੇਲੇ ਲੈਸ਼ਕਰ ਨੂ ਕਮ ਦੇਤ ਤਾਕੇ ਪਗਡ ਕੇ ਨਾਣ ਮੇਰੇ ਪੇਸ਼ ਕਾਰ ਦੇਓਲੋ ਜਨਾਬ ਮਲਕੀ ਮਾਲ ਬੁਗਵੇਦਾ ਲੇਸ਼ਕਰ ਕੇ ਨਾਣ ਮਾਰ ਕੇ ਉਠਦਾ ਹਾਂ ਵੇ ਬਾਬਾ ਸਰਦਾਰ ਬੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਕੇ ਨੇ ਤੁਲਵਾਰ ਖੇਚ ਲੇਂਦੇ ਨੇਓ ਥੇ ਬਾਰਾ ਮਾਚ ਗੇ ਰਾਬੇ ਓ ਖਡ਼ਕੇ ਕੁਡੀਆਲ ਲੇਸ਼ਕਰ ਮਲਕੀ ਮੁਗਵੇਦਾ ਉਠਿਆ ਨਾਰੇ ਮਾਰਓ ਵੀਰ ਬਾਦਰ ਜੋਦ ਨੇ ਬਲੇ ਬਲੇਸਰਜਿਆ ਵੀਰ ਬਾਦਰ ਜੋਦ ਨੇ ਓ ਤੁਲੀ ਤੁਲਵਾਰਓ ਜੀਤਬਲ ਪੀਂ ਦੇ ਤਾਕੇ ਓ ਤੇ ਕਰਦੇ ਮਾਰ ਓ ਮਾਰ ਲੋਕੋ ਮੀਰ ਮੀਰ ਤੇ ਗਾ ਮਾਰ ਦੇਓ ਤੇ ਮੀਰ ਮੀਰ ਤੇ ਗਾ ਮਾਰ ਦੇ ਓ ਤੇ ਮਕੀ ਰਾਤ ਦੀ ਨਾਰਓ ਕੈ ਮਾਰ ਏ ਕੈ ਮਾਡਲੇ ਛਾਟ ਗੈ ਤੁਲਵਾਣ ਨੀ ਬਾਰ ਓ ਨਾ ਫਾਡਿਆ ਮਲਕੀ ਮੁਗੇ ਨੂਓ ਨਾ ਫਾਡਿਆ ਮਲਕੀ ਮੁਗੇ ਨੂ ਤੁਲਵਾਣ ਬੁਝਕਾਰ ਓ ਨਾ ਮਾਰ ਕੁ ਸੁਨਾ ਕਾਡਲੇਸਰਜਿਆ ਮਾਰ ਕੁ ਸੁਨਾ ਕਾਡਲੇ ਦਾਂਦ ਬਕੀ ਬਾਰਏ ਦੇਰਾ ਡੇਣਡਾ ਲੁਟਕੇ ਓ ਤੁਲਵਾਣ ਡੀ ਪਾਯਾ ਬੇਮਾਨ ਕੁ ਸੁਨਾ ਮੁਗੇ ਨੂ ਓ ਨਾ ਦੀ ਲੀ ਲਾਯਾਜਿਲੇ ਵੀਜ ਤੇ ਜੋ ਜੁਵਾਨ ਨੇ ਤੁਲਵਾਰਾਂ ਖੈਚਲੇ ਆ ਲੈਸ਼ਕਰ ਕੈਂ ਵਾਡ ਦੀਤਾ ਕੋਜ ਮਾਰ ਦੀ ਤੇ ਕੈਂ ਨਾ ਸਗਾ ਮਲਕੀ ਮਾਲ ਭੁਗਾ ਤੁਮਬੁਆ ਦੇ ਸਲ�ਛਲੇ ਲੁਕ ਗਿਆ ਜਟਾਂ ਫਾਡ ਕੇ ਦਡੋਪੇ ਜੀ ਡਾਕ ਸੋਨ ਸਜੇ ਪਾਸੇ ਮਾਰੇਆ ਦੇ ਦਡੋਪੇ ਜੀ ਡਾਕ ਸਭੇ ਪਾਸੇ ਮਾਰੇਆ ਬਤੀ ਦੇ ਬਤੀ ਦਾਂਦ ਕਾਟ ਕੇ ਤਲ�ਓ ਮੁਗਲ ਦੁਆਇਆ ਦੀਕਤੀਆ ਬਾਦ ਸਾਂ ਅਦਰ ਬਾਰੇ ਬਾਦ ਸਾਂ ਆਕ ਕੀ ਓ ਵੇ ਵੀਰ ਜੋਦ ਦੀਲ ਮਣਡੀ ਵਾਲੇਓ ਵੀਰ ਬੀਦਾ ਵੀਰ ਆਦੇ ਜੋਦ ਡਾਂਕੇ ਮਾਰੇਬਲੇ ਵੀਰ ਬੀਦਾ ਵੀਰ ਆਦੇ ਜੋਦ ਡਾਂਕੇ ਮਾਰੇ ਓ ਅਨਾ ਖੁਣੀ ਨਾਂ ਤੁਰਾਲੇਓ ਨਾ ਖੁਣੀ ਨਾਂ ਤੁਰਾਲੇ ਆਵੀਰ ਹੈਂ ਚਾਰੇਜੋਦ ਮੀਰ ਮੀਰ ਲਾਂਦਾ ਮੁਡਿਆ ਓ ਖਮਰਾ ਸ਼ਰਕਾਰੇਮੇਰੇ ਬਾਸ ਬਦੀਬਦਾ ਮੁਡਿਆ ਓ ਖਮਰਾ ਸ਼ਰਕਾਰੇਮੇਰੇ ਬਾਸ ਬਦੀਬਦਾ ਮੁਡਿਆ ਮੁਡਿਆ ਸ਼ਰਕਾਰੇਓ ਪਾਣੀ ਚੰਨ ਨਾਂਦਾ ਪਾਣੀ ਚੰਨ ਨਾਂਦਾ ਨੀਰ ਖ਼ਣ਼ੇ ਠਾਰੇਮੇਰੇ ਕੋਡੇ ਅਰਬੁਬ ਲੈਂਦੇਮੇਰੇ ਕੋਡੇ ਅਰਬੁਬ ਲੈਂਦੇ ਓ ਪਲੇ ਦੇ ਬਾਰੇਓ ਪੀਸਮੀ ਨੇ ਦੀਆ ਚਾਦਰਾ ਮੋਲ ਨੇ ਦਾਰੇਓ ਪਰਿਯਨ ਸ਼ੇਦਿਆ ਮੋਦਲਾ ਮੀਰੁ ਛੇਡੇ ਮਾਰੇਓ ਪਰਿਯਨ ਸ਼ੇਦਿਆ ਮੋਦਲਾ ਮੀਰੁ ਛੇਡੇ ਮਾਰੇਓ ਪਲਕੇ ਦੀਲੀ ਆਣਗੇਓ ਪਲਕੇ ਦੀਲੀ ਆਣਗੇ ਪਾਦੇ ਪੁਆਡੇਜੇ ਤੁਂ ਆਪੇ ਬਰਖੀ ਬਾਂ ਛਾਆਪੇ ਬਰਖੀ ਬਾਂ ਛਾ ਓ ਮੋਦਲਿ ਮੀਰੁ ਛਾ ਰੇਹੋ ਤੇ ਤੁਂ ਦਕ ਤੋ ਦੇਨ ਜਵਾਂ ਬਇਤੇ ਤੁਂ ਦਕ ਤੋ ਦੇਨ ਜਵਾਂ ਬਇਤੇ ਤੁਂ ਦਕ ਤੋ ਦੇਨ ਜਵਾਂ �어� ਜੇਟਾ ਨੂੰ ਕੇਡਾ ਠਾਲੇਕੇ ਮੁਗਰੋ ਮਲਕੀ ਬੁਗੇ ਨੇ ਓ ਪਨੇ ਦਾਂਦ ਭੁਖਾਲੇ ਮੁ ਮੁਗਲ ਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਬਾਂਕ ਟੱਕ ਥੇ ਆਲੇਮੁਗਲ ਦਾ ਮੁਂ ਏਂ ਜੇ ਹੋ ਗਿਆ ਜੇ ਮੇ ਤੱਕ ਥੇ ਆਲੇ ਆਂਦ ਮੁਂ ਇਸ ਦਬਾਨ ਏਂ ਜੇ ਫੀਰੇ ਜੇ ਮੇ ਅਣੁਂ ਦੇ ਵੇਝ ਪਗ ਫੇਰਦੀ ਆਸ ਸੇ ਵੇਲੇ ਪੇਰੋ ਬ�ਦੀਨ ਜੇਡਾ ਕਾਬਰ ਸੇਂਦ ਕਦਾਰ ਦੀ ਬੁਤੀ ਕਾਟ ਕਿਆ ਆਸੀ ਆਂਦ ਦੇ ਆਂਦ ਵੇਖਿਆ ਪਾਨਾ ਦਾ ਬੀਡਾ ਮਦਾਨੇ ਇਪੇਆ ਛੋਕੇ ਤੇ ਮੁਂ ਜ ਪਾਲੇਆ ਤੇ ਅਣੁਂ �ਆਸੈ ਆਣੁਂ ਕੀ ਆਗ਼ਦਾ ਹੇਓ ਦੇਖ ਦਿੱਂ ਆਲੀ ਬਾਂਛਾ ਓ ਦ੃ਵਾਦੇ ਲਡ਼ਕੇਓ ਦੇਖ ਦਿੱਂ ਆਲੀ ਬਾਂਛਾਸਰਜੀਆ ਦੇਕਟ ਗਾਲੀ ਬਾਂ ਛਾਓ ਦੀਰਵਾ ਦੇ ਲਡ਼ਕੇਹੈ ਕੁਈ ਏਥੇ ਛੂਰਮਾ ਜਾਵੇ ਬੀਰ ਤੇ ਜੋਨੂ ਫ਼ਾਡ਼ਕੇਏਤ ਚਾਡ਼ਿਆ ਮੁਗਲ ਯਾਂ ਬੀਰ ਬਾਂ ਕੈਂ ਤੇ ਪਡ਼ਕੇਓ ਮੈ ਆਜ ਨੀ ਜਾਂਦਾ ਬਾਂ ਛਾਤੇ ਮੈ ਆਜ ਨੀ ਜਾਂਦਾ ਬਾਂ ਛਾ ਬਲੇ ਬਲੇਤੇ ਮੈ ਆਜ ਨੀ ਜਾਂਦਾ ਬਾਂ ਛਾ ਚਾਡ਼ ਜਾਂਦਾ ਬਲੇ ਬਲੇਮੈ ਨੂ ਕੋਈ ਨੀ ਦੇਸਦਾ ਸੂਰਮਾ ਜੇਡਾ ਮੇਰੇ ਅਗੇ ਅਡ਼ਕੇਤੇ ਮੈ ਬਾਂ ਲੀਆ ਮਾਂ ਬੀ ਜੋਣ ਕਨਾ ਤੋ ਫਾਡ਼ਕੇਓ ਮੇਰਾ ਜਾਂ ਮੁਛਨੇ ਛਿਰਵਾਰ ਦਾਮੇਰਾ ਜਾਂ ਮੁਛਨੇ ਛਿਰਵਾਰ ਦਾ ਮੈ ਜਮਿਆ ਕਰਣੇ ਵਾਰਓ ਮੈ ਡੀਦਰ ਜਡਾਣੀਆ ਕੀਤੀਆ ਮੇਰਾ ਖਾਦੀ ਗਿਆ ਨੀ ਬਾਰਓ ਮੈ ਫਾਦਾ ਕੀਦਾ ਮੁਲਤਾਨੂ ਓ ਕਾਮਰ ਸੇ ਨੁਕਦਾਰਤੇ ਮੈ ਬਾਂਦ ਲੀਆ ਮਾਂ ਬੀਂ ਜੋਲ ਜੇ ਮੁਖਣੋ ਫਾਲ ਦੀਦਾ ਵਾਰਓ ਛੁਟੀ ਲੇ ਬਾਂ ਛਾਦੋ ਵਾਲ ਕਾਰ ਦੇ ਆਯਾਓ ਛੁਕਨ ਵਾਰ ਦੇ ਮਾਰਿਆ ਮਾਰਿਆ ਮੁਂ ਆਂ ਖਲਵਾਯਾਓ ਦੇ ਜੋਕਨ ਵਾਰੀ ਬਲਗਨੂ ਚਾਚ ਮਾਰੇ ਡਾਯਾਓ ਮੁਬਲ ਸਾਂਗਿਆ ਚਾਤਿਰ ਤਾਣ ਕੇਮੁਬਲ ਸਾਂਗਿਆ ਚਾਤਿਰ ਤਾਣ ਕੇ ਓ ਨੂ ਸੁਖਨਾ ਆਯਾਆਖੇ ਰਾ ਪੁਰੁਂ ਦੇ ਪੁਤਰਾਏ ਰਾ ਪੁਰੁਂ ਦੇ ਪੁਤਰਾ ਓ ਮੇਨੂ ਕੇ ਰਾ ਬਾਯਾਲੋ ਗੋ ਵੀਰ ਛਾਤੀ ਦੇ ਬੇਗਿਆਓ ਵੀਰ ਛਾਤੀ ਦੇ ਬੇਗਿਆ ਆਤੁਨ ਤਾਣ ਪਾਯਾਏ ਨੇ ਜਾਬਾਨਾ ਫਾਲਾਂ ਦਾ ਜੋਦ ਨੇ ਮੱਖੀ ਦਾਯਾਕੈ ਕਾਣਕ ਲੇ ਜਾਮੁਕਿਆ ਨੇ ਦਾਬਾਨ ਲੇ ਆਯਾਓ ਮੁਗਲ ਬਾਂਕ ਮੁਤਿਰ ਤਰਸਕੇ ਮੁਗਲ ਬਾਂਕ ਮੁਤਿਰ ਤਰਸਕੇ ਮੁਗਲ ਪੋਇਂ ਦੇ ਆਯਾਕੈ ਛੇਤੀ ਫ਼ਟਾਣੀ ਉਠਕੇ ਲਗਾਂ ਜੇ ਫ਼ਾਂ ਪਾਯਾ ਵੇ ਮੇ ਸੁਤੀ ਦੇ ਰੇ ਕੋਲਾਵੇ ਮੇ ਸੁਤੀ ਦੇ ਰੇ ਕੋਲਾ ਦੇ ਦੁਕੇ ਸ਼ਡਰਾਯਾਹਾ ਹਾ ਮੁਗਲ ਯਾਮ ਦੀਨ ਬਾਦ ਸਾਤੋ ਛੁਟੀ ਲੇ ਕੇਕਾਰਾ ਆਜਾਂ ਦੇ ਹਾ ਕੇ ਸੁਤਾ ਸੁਤੇ ਨੁ ਸੁਖਣੇ ਦੇ ਵੇਚ ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਮੀਲੇਕੀ ਵੇਖਦਾ ਕੇ ਵੀਰ ਛਾਤੀ ਦੇ ਬੈ ਗਿਆ ਤੋਨੋ ਪਾਲਿਆ ਸੁ ਜੋਦ ਨੇਬਾਰਾਂ ਤੁ ਫਾਲਾਂ ਦਾ ਨੇਜਾ ਵਖੀ ਡਾਤ ਦਾ ਸੁਖਣੇ ਜ ਕਬੂਤਰ ਵਾਂ ਗੁ ਤਡਫ ਕੇ ਮੈਨੀ ਓ ਪੋਈ ਤੇ ਆ ਗਿਆਫ਼ਟਾਣੀ ਉਠਕੇ ਲਕੋ ਜਫਾ ਪਾਲਿਆ ਕਿਆ ਕੀ ਗਾਲ ਨੇਨੇ ਜਾਬਾਨ ਆ ਫ਼ਾਲਾਂ ਦਾ ਜੋਦ ਨੇ ਵਖੀ ਡਾਯਾਏਕਾਣਕ ਲੇ ਜਾਂ ਬੁਖੀ ਆ ਓ ਨੇ ਜਾਬਾਨ ਲੇ ਆਯਾ ਮੇਨੁ ਲੇ ਚਲੇ ਸਾਂ ਚੁਕ ਗੇਮੇਨੁ ਲੇ ਚਲੇ ਸਾਂ ਚੁਕ ਗੇ ਆਗੇ ਤੂ ਉਛਡਾਯਾਬਾਰ ਛੇਤੀ ਭਟਾਨੀ ਉਠਕੇ ਸ਼ਮਾਦਾਂ ਜਗਾਯਾ ਇਵਨੇ ਜਾਂ ਜਫੇਰੇ ਮੇਕਿਆਇਚਾਂ ਜਫੇਰੇ ਮੇਕਿਆ ਨਦਿਵੀ ਕੋਈ ਨੀ ਆਯਾਆਖੇ ਏਦਾ ਵੇਤੀ ਕੋਣ ਸੀ ਜੇਸ ਮੁਆ ਲਾਯਾਵੇ ਮੇ ਸੁਤੀ ਦੇ ਰੇ ਕੋਲਾ ਦੇ ਲੁਕੇ ਸਿਟਰਾਯਾਵੇ ਮੇ ਸੁਤੀ ਬੁਵਾ ਮਾਰਕੇ ਲਾਲਦੁ ਕੀ ਛੁਂ ਆਯਾਲੋ ਜਨਾਵਮੁਗਲ ਯਾਮ ਜੇਸਦੀ ਨੂ ਬੀਰ ਤੇ ਜੋਜ ਸੁਖਨੇ ਜ ਮੀਲੇਉਣ ਸਵੇਰੇ ਜਾਨਾ ਸੀ ਬੀਰ ਤੇ ਜੋਜ ਨੂ ਬਨਨ ਵਾਸਤੇ ਉਨੇਮੁਗਲ ਤੇ ਕਰੋਈ ਲੋਕਰਿਆ ਕਾਰੀ ਲੋਕਰਿਆ ਬੀਨੇ ਨਾ ਵੇਦੇ ਫੈਜਰ ਵੈ ਦੇਰ ਚਾਡ ਬੇਆ ਬਾਦ ਸਾਬ ਲਾਯਾਮੇ ਤੁ ਦੇਾ ਦੇ ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਦੇਮੇ ਨੁ ਲਾਦੇ ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਦੋ ਤੁ ਬੀਡਾ ਚਾਯਾਆਸ ਲਾਦੇ ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਦੇ ਮੇ ਨੁ ਲਾਦੇ ਵੀਰ ਤੇ ਜੋਦ ਦੇਤੁ ਬੀਡਾ ਚਾਯਾ ਨੀ ਤੇ ਤੇ ਰੈ ਛੇਰ ਤਾਲਾਨੈ ਦੇ ਤੇਰਾ ਸੇਰ ਤਾਲਾ ਚੂ ਛੂਡ ਸਨਾਯਾਤੇਨੁ ਜਾਨਾ ਪਵੇਗਾ ਮੇ ਅਮਦੇ ਬਾਦੀ ਸ਼ਾਂ ਫਰਮਾਯਾਮੁਗਲੀ ਆਮਦੀ ਨੇ ਅਰੱਦ ਕੀਤੀ ਜੀਵੇ ਬਾਦ੍ਸਾ ਬਡੇ ਦੂਰ ਦਾ ਸਫਰਮੇ ਨੀ ਜਾ ਸਾਕਦਾ ਕਿਸੇ ਹੋਂ ਨੁਕਾਲ ਦੇ ਹੋ ਬਾਦ੍ਸਾ ਨੇ ਆਖਿਆ ਮੇ ਤੇਰਾ ਕੋਈ ਲੁਕਾਤ ਕੇ ਕਾਣ ਬਚਾ ਪੀਡ ਦੇ ਹੋਂ ਨੇ ਤੇ ਮੇਨੁ ਵੀਰ ਤੇ ਜੋ�ਚਾਡਿਆ ਮੁਗਲ ਯਾਂ ਬੀਡ ਬਚਾ ਇਸ਼ਦਿਆ ਨੇਓ ਜਾਰ ਤਾ ਬੇਲਵਾਂ ਦੀ ਸਾਟ ਪੈਵਦਾ ਨੇਓ ਜਾਰ ਤਾ ਬੇਲਵਾਂ ਦੀ ਸਾਟ ਪੈਵਦਾ ਨੇਚਾਡਿਆ ਮੁਗਲ ਯਾਂ ਬੀਡ ਤੋ ਸਾਮ ਜਵਾਯਾਲੈਸ਼ਕਿਰ ਪੈਰ ਓ ਸ਼ਾਦਾ ਜਾਰ ਦੀ ਲੀ ਓ ਤਾਯਾਏ ਲੈਸ਼ਕਿਰ ਪੈਰ ਓ ਸ਼ਾਦਾ ਜਾਰ ਦੀ ਲੀ ਓ ਤਾਯਾਓ ਮਾਰੋ ਮਾਰਪ ਕਾਂ ਦਾ ਵੇ ਇਤਲ ਵਾਣਡੀ ਆਯਾਓ ਅਦੀ ਰਾਂ ਦੇ ਨਾਂ ਜੇ ਬਲੇ ਬਲੇਏ ਅਦੀ ਰਾਂ ਦੇ ਨਾਂ ਜੇ ਮੁਗਲਾਂ ਕੇਰਾ ਪਾਯਾਓ ਖਬਰਾ ਓ ਨਾਂ ਰਾਂ ਸਰਾਈ ਨੂ ਕੋਡ ਮੁਗਲ ਦੇ ਆਯਾਆਖਰ ਜਲੀ ਸ਼ੇਰ ਬੁਕਦੇ ਆ ਕੋਡ ਜਲੀ ਸ਼ੇਰ ਬੁਕਦੇ ਆ ਕੇ ਸੇਰ ਦੀ ਪੀਜਰੇ ਪਾਯਾਓ ਜੇ ਸੁਦੇ ਬੀਜਮਾਂ ਨੂ ਆ ਹੋ ਸੁਦੇ ਬੀਜਮਾਂ ਨੂ ਕੇ ਸੇਰ ਜਾਜ ਗਾਯਾਓ ਆਵੇਦਲਾ ਨੂ ਸਾਮਨਾ ਮੈ ਮੋਰਗ ਜਾਯਾਤੇਰੇ ਮੀਡ ਮੀਡ ਮਾਰੇ ਸੂਰ ਮੇ ਓ ਜੋ ਅਗਿਏ ਆਯਾਏ ਨੂ ਨਾਲ ਤੋ ਖੇਦੇ ਬਨ ਨੀਏ ਏ ਤੂ ਨਾਲ ਤੋ ਖੇਦੇ ਬਨ ਨੀਏ ਏ ਮਤਾਪ ਕਾਯਾਪੇਰੋ ਬਾਗਚਾਦ ਲਸ਼ਕਰ ਨੇ ਆਗੇ ਕੇਰਾ ਪਾਯਾ ਜਿਲੇ ਤੇ ਰਾਈ ਸਰਾਈ ਨੁ ਖਾਵਰਾਣਿਆਉਠ ਕੇ ਅਗੋਂ ਦੀ ਗੈ ਆਖਿਂ ਲਗੇ ਓ ਮੁਗਲਾ ਜੋਦ ਜਵਾਂ ਤੇ ਕੋਡੇ ਵਾਂ ਗਿਆ ਆਈ ਆਪਨੇ ਸੋਰਿਆਂ ਤੇਤੋ ਆਡੀ ਡਾਲੀ ਵਰਤਾਂ ਵਾਂ ਤੇ ਜਿਰੀ ਸਵਾਂ ਲਾਖ ਦੀ ਲੁਟੀ ਦੇ ਵੀਰ ਜਵਾਂ ਕਾਰੇਤੇ ਜੇ ਸੁਤੇ ਲੁਂ ਕਿਸੇ ਜਗਾਤ ਤਾਵੀ ਬਨੇ ਮੁਗਲ ਆਯਾ ਤੋ ਆਨੁਂ ਨੀ ਛਡ਼ਨ ਲਗਾਇਨੁਂ ਨਾਲ ਤੋ ਖੇਦੇ ਬਨੀ ਏ ਮੁਗਲ ਦੇ ਨਾਲ ਮਤਾਪ ਕਾਲੇ ਆ ਕੇਡਾ ਤੋ ਖਾਕਾਰ ਦੇ ਨੇਮੁਗਲ ਦੇ ਡੇਡਾ ਸ਼ੇਰੋ ਬਾਰ ਲੋ ਆਗੇ ਤੇ ਦੀਨੋ ਦੇਨ ਛਡ਼ਿਆ ਦੇ ਵੀਡ ਜੋਆਨ ਦੇ ਆਲਾਗੀ ਕਾਲੇ ਦੀਤਾ ਖੈਆਵੀਡ ਜੋਆਨ ਨੂ ਸ਼ਦਗੇ ਲਾ ਤੀਆਂ ਤੇ ਆਣੀਆਂ ਦੇ ਦੇਨ ਕਰਨੇ ਨੇਲਾਗੀ ਨੇ ਜਾ ਕੇ ਅਰੱਦ ਕੀਤੀ ਵੀਡ ਜੋਆਨ ਦੇ ਗੇਤੀਆਂ ਵੀਡ ਜੋਆਨ ਨੇ ਆਖਿਆ ਪਾਤ ਖਾਣੀ ਦੇ ਕਰਨੇ ਤੀਆਂ ਤੇ ਆਣੀਆਂ ਦੇ ਦੇਨ ਤੇ ਆਖਿਆ ਲਗੇ ਨੇਆਸਾ ਨਾਲੇ ਦੇਨ ਕਰਨੇ ਨਾਲੇ ਖੁਸੀ ਕਰਨੀ ਕਾਲ ਜੇਡੀ ਤੁਸਾ ਸਵਾ ਲਾਖ ਦੀ ਡਾਲੀ ਲੁਟੀ ਆਖਿਆ ਪੇ ਠੀਕ ਹਾਂ ਦੇ ਨੇ ਵੀਡ ਜੋਆਨ ਦਾਰੂ ਪੀਪੀ ਅਨਤੇ ਆਖਿਂ ਲਗਾਓ ਯਾ ਛੀਟੇ ਛੀਟੇ ਕੀ ਤੇ ਕਾਲੇ ਕਾਲੇ ਕੀ ਨੇਮੁਗਲ ਲੇ ਆਖਿਆ ਛੀਟੇ ਛੀਟੇ ਪੇਰੋ ਬਾਗ ਛਾਦੇ ਮੈਲ ਤੇ ਮਾਰੀਆਂ ਕਾਲੇ ਕਾਲੇ ਪੇਰੋ ਬਾਗ ਛਾਦੇ ਬਾਗ ਆਖਿਆ ਮੇਨੁ ਫਰ ਕੀਤੇ ਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਮਓ ਬਦੇ ਵੀ ਜਵਾਨੇ ਓ ਵੀ ਨੇ ਹਾਈ ਮਾਰੀਆਂ ਕਲੇ ਜਾਂ ਸਲੇ ਓ ਥੇ ਬਦੇ ਲਾਈ ਪੂਦਾ ਨਾ ਕੁਈ ਚਾਰਾ ਚਲੇਆਖਿਆ ਕੋਨੀ ਜੋਦ ਵੇਖਦਾ ਕਰਬੇ ਦਾਲੇ ਓ ਦੋਕੋ ਮੁਗਲਾਂ ਵਾਲੀ ਫੈਂਜ ਦੇਓ ਮੁਗਲਾਂ ਵਾਲੀ ਫੈਂਜ ਦੇ ਓ ਦਾਦੇ ਦਾਂ ਤਲੇਦੇਓ ਮੀਣਮਾਂ ਦਾ ਦਾਣਿਆ ਮੀਣਮਾਂ ਦਾ ਦਾਣਿਆ ਓ ਮੁਗਲਾਂ ਦੇ ਗਲਇਟਾਰ ਲੀਖਿਡਾ ਡੇ ਰਾਬ ਦੀ ਓ ਲੀਖਿਡਾ ਡੇ ਰਾਬ ਦੀ ਤੇ ਰੀ ਕੇਡਾ ਸ਼ਲੇਪਰ ਮਰਦਾ ਗਡੀ ਕੋਡਿਆਂ ਕਾਮ ਪੇਨ ਵੱਲੇਅਸੀ ਦੋਵੇ ਭਾਈ ਸੂਰ ਮੇਦੋਵੇ ਭਾਈ ਸੂਰ ਮੇ ਵੱਲੇ ਕਲੇ ਕਲੇ