ਵੇ ਮੇ ਤੇਰੀ ਹੋ ਗੈਆ ਤੁ ਮੇ ਨੁ ਰੋਣ ਨਾ ਦੇ ਵੀ ਏਨਾ ਮੇਰੀ ਆਖੀਆ ਤੋ ਹਾਂ ਜੋ ਛੋਣ ਨਾ ਦੇ ਵੀ
ਕੀਤੋ ਆਯੇ ਹੋਸਲਾ ਸਨੁ ਏਦਾ ਨੈ ਪਤਾ ਜੋ ਤੇਰਾ ਫੇਸਲਾ ਅਸੀ ਕੇਦਾ ਲੇ ਸੈਯੇ ਸਨੁ ਲੇ ਜਾਨਾ ਲੇ ਵੇ ਯਾਦੇ ਤੂ ਟਾਲ ਵੇ ਜੀਦ ਛਡ਼ਕੇ ਗੋਸਲਾ ਤ�
ਤੇਰਾ ਨਾ ਲੇ ਕੁਰ ਭੈਏ
ਬਾਹੀਨਾ ਤੂ ਆਤਾ ਕਰ ਕਦ ਦੂਰ ਨਾ ਜਾਵੇਗਾ ਤੂ ਮੇਰੇ ਬਾਜੋ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਨਾ ਲਾਵੇਗਾ ਵੇ ਨੈ ਤੇਰੀ ਹੋਂ ਦੀਆ ਮੈਨੁ ਰੋਣ ਨਾ ਦੇਵੀ ਏਲਾ ਮੇਰੀ
ਆਖੀਆਤੋ ਕੁਝ ਚੂਡ ਨਾ ਦੀਦੀ ਮੇਰੀ ਦੀਲ ਹੋਗਿਆ ਉਸ ਮੇਰੀ ਦੀਲ ਹੋਗਿਆ ਮੋਈ ਚਾਲਦਾ ਨਾ ਛਾਰਾਏ ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਨਾ ਗੁਜਾਰਾਏ ਮੇਟੀ ਦੇ ਬਦਲ ਏਕ �
ਦੀਨ ਵੇ ਖੁਦਾ ਨੂ ਛੋਂ ਭੀ ਸਕਦੇ ਨੇ
ਮੇਰਾ ਵੀਸ਼ਬਾਸ ਹੇ ਪੂਰਾ ਕਰਿਸ਼ ਨੇ ਹੋਂ ਭੀ ਸਕਦੇ ਨੇ
ਜੋ ਪੱਥਰ ਬਡ਼ਕੇ ਬੈਥੀਆ ਸੀ ਮੂਰਤੀਆ ਕੋਣ ਲਕੀਆ ਨੇ
ਮੇ ਬੇਲਦਾ ਸੁਣੀਆ ਨੈ ਸੀ ਜੋ ਆਵਾਤਾ ਯੋਂ ਲਕੀਆ ਨੇ
ਬਾਵੇ ਸੁਣਦਾ ਹੀ ਤੂ ਰੈ ਮੂਹ ਕੁਝਵੀ ਨਾ ਤੂ ਕੈ ਸਾਨੂ ਏ ਨਾ ਹੀ ਬਡਾ
ਅਸੀ ਅਪਣੀ ਕਰਲੇ ਯੇ ਤੂ ਕੀਆ ਮੀਲਾਕੇ ਤਕੇ ਆਈ ਜੇ ਮੇ ਮੱਸਕਾਕੇ
ਵੇ ਮਾਰ ਮੱਕਾਕੇ ਤੂ ਖ਼ਬਰ ਨਾ ਲੈ ਨੇ
ਤੋਮ ਮੱਲਦਾ ਹੀ ਬੋਨ ਦੀਰ ਕਾਨੋ ਹੇ ਨਾਚ ਰੇ ਜੀ ਨਿਰੀ ਆਦੁਕਾਨੋ ਹੇ
ਮੋਰੇ ਜਾਨ ਮੇਰੀ ਬਰੂਗੀ ਕੇ ਨੇ ਮੀ ਕਰ ਕਟ਼ਕੇ ਹਟੁਂਗੀ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਵੈ
ਮੇਰੀ ਕੇ ਜਾਨ ਯੋ ਸੁਡ ਸੁਡ ਕੇ ਦੇਲੋ ਕਰਨਾ ਪਿਆਰ ਸਿਖਦਾ ਮੁਝਾ ਕਟਾਲਾ ਯੋ ਬਲਿਏ ਦੇਵੇ ਕਰਕੇ ਜੀ ਕਾਰ ਸਿਖਦਾ
ਮੇਰੀ ਕੇ ਜਾਨ ਯੋ ਸੁਡ ਸੁਡ ਕੇ ਦੇਲੋ ਕਰਨਾ ਪਿਆਰ ਸੀਖਦਾ ਮੁਝਾ ਕਟਾਲਾ ਯੋ ਬਲਿਏ ਦੇਵੇ ਕਰਕੇ ਜੀ ਕਾਰ ਸੀਖਦਾ
ਤੂ ਰੈਨੇ ਵੀਚ ਚੇਤੇ ਤੂ ਰੈਨੇ ਵੀਚ ਜੀਕਰਾਂ ਤੂ ਕੋਲ ਹੋਵੇ ਜੇ ਮੇਰੇ ਤੇ ਮੁਕ ਜਾਂ ਦੀਆ ਫੀਕਰਾਂ
ਓ ਮੇਰੀ ਸੁਬਾਂ ਭੀ ਤੁਈਂ ਹੋਏ ਤੁਈਂ ਹੋਂ ਸ਼ਾਮ ਹੋਏ ਇਸ ਸੁਬਾਂ ਤੇ ਕੈਂ ਨਾ ਤੇਰਾ ਦਾਮ ਹੋਏ
ਤੁ ਇਸ ਨਾ ਇਸ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸਾਨੁ ਨਾ ਸੀ ਆ ਖ਼ਪਰਾਂ ਸਾਟੀ ਬਣ ਗਈ ਏ ਮਜ਼ਬੂਰੀ ਬੈ ਸਾਮਣੇ ਸਾਟੀ ਆ ਨਜ਼ਦਾਂ ਤਾਗੇ ਸੁਨਦਾ ਹੀ ਤੁ ਰੈ ਮੁਹ ਕੁਝ ਵੀ �
ਨਾ ਤੁ ਕੈ ਸਾਨੁ ਏ ਨਾ ਇਸ ਬਡਾ ਅਸੀ ਅਪਣੀ ਕੈ ਨੈ ਲੇ
ਮੁਹ ਕੈ ਨਾ ਇਸ ਬਡਾ ਅਸੀ ਅਪਣੀ ਕੈ ਨਾ ਇਸ ਬਡਾ ਅਸੀ ਅਪਣੀ ਕੈ ਨਾ ਇਸ ਬਡਾ ਇਸ ਬਡਾ ਇਸ ਬਡਾ ਇਸ ਬਡਾ ਇਸ ਬਡਾ ਇਸ ਬਡਾ ਇਸ ਬਡਾ ਇਸ ਬਡਾ ਇਸ ਬਡਾ ਇਸ ਬਡਾ
ਇਸ ਬਡਾ ਇਸ ਬਡਾ ਇਸ ਬਡਾ ਇਸ ਬਡਾ ਇਸ ਬਡਾ ਇਸ ਬਡਾ ਇਸ lesser