ਪਂਗੀ ਪਂਗ ਬੈਗਲ ਦੇ ਨੀ ਵੈ
ਵੋ ਸੁਖੀ ਏ ਤੇ ਸਮੁਝਾਂ ਦੇ
ਦੁਖੀ ਤਾਰੇ ਬੈਗਲ ਦੇ ਨੀ
ਵੋ ਸੁਖੀ ਏ ਤੇ ਸੁਝਾਂ ਦੇ ਰਪਾ
ਹੈ ਨੀ ਤੇਰੇ ਨੀ ਮੇ ਛੋਡੇ
ਹੈ ਜੁਝਾਂ ਕੀਆਂ ਨੇ ਰੋਡੇ
ਨੀ ਮੇ ਨੂ ਨੀਂ ਦਰ ਨਾ ਆਵੇ
ਮੀ ਨਿਆਡੀ ਏ ਪੋਵੀਂ ਏ ਭੀਛੋਡੇ
ਟੇਡੀ ਆਦੇ ਵੀਚੇ ਏ ਕਾ ਸਾਲਾ ਦੀਨ ਰੋਂਦੀਆ
ਨੀ ਟੇਡੀ ਆਦੇ ਵੀਚੇ ਏ ਕਾ ਸਾਲਾ ਦੀਨ ਰੋਂਦੀਆ
ਸਾਲਿ ਰਾਦ ਜਾਗਦੀਆ ਪਲ ਭੀ ਨੀ ਸਾਂਦੀਆ
ਨੀ ਮੈ ਝੇਰੇ ਬਾਸ ਜਾਮਾ ਦੀਲ ਤੇ ਮਾਰ ਦੋਈ ਤਾਂਦੀ ਮੈ ਨੀ ਦਰ ਨਾ ਆਵੇ
ਨੀ ਅਡੀ ਏ ਪਾਵੀ ਨੇ ਵੀ ਛੋਡੇ
ਨੀ ਧੂਰ ਗਈਂ ਲਾਕੇ ਮੇਰ ਸੀਨੇ ਵੀਚ ਆਗਨੀ
ਤੇਰੇ ਬਾਜੋ ਸੁਝਾ ਦੀਸੇ ਸਾਰਾ ਜਾਬਿਨੀ
ਨੀ ਮੈ ਦੈਗਿਆ ਮਕਲਾ ਦੀ ਤਾ ਬਿਆਰ ਤੇਰੇ ਚੱਲਾਰੀ ਰਾਤੀ ਨੀ ਦਰ ਨਾ ਆਵੇ
ਨੀ ਅਡੀਆ ਤੇਰੇ ਨੀ ਵੀ ਛੋਡੇ
ਨੀ ਤੂ ਤੇ ਕੈਨੀ ਸੇ ਮੈ ਚੱਲਾ ਲਕੀਆ ਨੀ ਬਾਮਾਗੀ
ਮੁਖ ਜੇ ਤੁ ਮੁਡੇਗਾ ਮੈ ਥਾ ਮਰ ਜਾਂਗੀ
ਨੀ ਤੁ ਕਰ ਗਈਂ ਆਰੋਭੀ ਜੇਂਦ ਟੇ ਰੈਗਿ ਹਾਮਾ ਜੋਭੀ ਨੀ ਮੈ ਨੂ ਨੀ ਦਰ ਨਾ ਆਵੇ
ਨੀ ਅਡੀਆ ਤੇਰੇ ਨੀ ਭੀ ਛੋਡੇ
ਨੀ ਆਕੇ ਮਿਰੇ ਸਾਂਦੇ ਕਰੀਬ ਰੁਸਿ ਗਈਂ ਏ
ਬਾਨ ਦੇ ਤੁ ਟੇਡੀ ਦਾ ਨਸੀਬ ਰੁਸਿ ਗਈਂ ਏ
ਰੋਨਦਾ ਸੈਫ ਗਮਾਲੀ ਬੇ ਨੂ ਜਾਨਦੀ ਸੀ ਕੋਰੀ ਨੀ ਮੈ ਨੂ ਨੀ ਦਰ ਨਾ ਆਵੇ
ਨੀ ਅਡੀਆ ਪਾਗਿਆ ਵੀ ਛੋਡੇ ਹਂਜੁ ਵਕੀਆ ਨੇ ਰੋਡ ਨੀ ਮੈ ਨੂ ਨੀ ਦਰ ਨਾ ਆਵੇ
ਨੀ ਦਰ ਨਾ ਆਵੇ
