Þótt þú lang förutlæðir, sér hvert land undir fót,beira hugur og hjarta, samt þýns heimalands mót.Franga eld, fjall, svo vísafs, sif ég árfoss og hvers,dótt ég lángkóllt, svo lingmós, sonur landvers og skers.Íður heim eða hýminn, hvort sem hugur,hugar þín und, skreita fossar og fjallslýð,höll þín framtíðarland.Fjærsti eilíðar út sæ, vakir eilendan þín,nótlus voraldar veröld, þar sem við sínir skín.Það er óskaland Íslandst, sem að yfir þú býr,aðeins blóm gróinn björgin, sér hver baldjökull lýr.Franga eld, fjall, svo vísafs, sif ég árfoss og hvers,dótt ég lángkóllt, sif ég árfoss og hvers,dótt ég lángkóllt, svo língmós,sonur landvers og skers.