Og niður hef ég hafnar götu gengið
gegnum árim sjálfsagt miljónsbó
Og niður hef ég hafnar götu gengið
í gráma haust sá sólstíni um vó
Í huga fæðast minnind alnanum dyr
marktiftar sem alvara og glens
Það liða hjá sem ég fættu stuðinn dyr
liðnum tíma gefum núna sjens
Trypur inn hann gladur veifar vindli
Af vegum að gott ekk sins nærri lens
Og ég sé þarna Jósaf að dýtt jindli
Járgráðum hann fram hjá ekkur vens
Og niður hef ég hafnar götu gengið gegnum árim sjálfsagt miljónsbó
Og niður hef ég hafnar götu gengið í gráma haust sá sólstíni um vó
Og kattamordinging hann fyrjar tværri
Kósi præstleir öll en verður tenns
Því lökubílum leggja honum nærri
Þeir laga verðið sírtryggur og jens
Í huna fænast minningarna myndir Markstiftar sem alvara og glens
Það liða hjá sem ég fættu stuðinn dyr
liðnum tíma gefum núna sjens
Og niður hef ég hafnar götu gengið gegnum árim sjálfsagt miljónsbó
Og niður hef ég hafnar götu gengið í gráma haust sá sólstíni um vó
Og skátafóringinn þar skundar raður
Skotrar augum Helgi Karlinn S
Í hugasínum enn hann geymir glaður
Gamla mynd af Rudolf Nokkrum S
Og bóksalinn sá brosmyldi og væri Í bæjar lífi á sérstóran S
Hann greti ekki há þó herin færi Og hann er mest að skáðið Reykjanes
Í hugan koma allt af fleir og fleiri
Sem ferðastarna gegnum daglegt stress
Að síðustu ég meinlegt hljóðið hyri
Við liðina á drögnum breymar fress
Og niður hef ég hafnar götu gengið gegnum árim sjálfsagt miljónsbó
Og niður hef ég hafnar götu gengið í gráma haust sá sólstíni um vó
Í þörðun dörðið í dörðið í dörðið í dörðið í dörðu