Nasıl yani saçmalama hiç mi beni sevmedin?
El alem ne der deme elli alem gezmedin.
İnan hiç üzülmedi.
Köşe başı dolaşırdım kendime yoktu faydam.
El alem için değil senin için bu parça.
Dinle ama ağlama gözyaşım yanağımda.
Rüzgara bir selam sal kokum bana gelmeli.
Yaşam ölüm arafında fazla denli hevesli.
Kalbin hala yosunlu mu şehri terk etmeli mi?
Ellerini uzatma seven hiç sevilmedi.
Seni gördüm gün rüyamda ellerin ellerimde.
Gözlerime dalıp gittin uzakların en dibine.
Özlemiş gibiydin sanki gözlerinde bir ruhta.
Bir an olsun ağlamadım sen de gidersin diye.
Ne yani saçma değil mi?
Gecelerce ağlamak gelmeyecek olsa bile hayallerde yaşatmak.
Her gecenin sabahında bir umutla uyanmak.
Kolay değil bir yüreğe tüm ömrünü harcamak.
Bir hayalden ibaretmiş senden kalan şarkılar.
Yaşadıkça tükenirmiş arda kalan duygular.
Kalabalık bir yüreğim ve müebbet yatanlar.
Layık olmayan yüreğe buzdan kale kuranlar.
Omuzuma gizlediğin o yaşların dökülsün.
Yastığıma gizledim ve benim için ölüsün.
Ne farkı vardı dünün?
Gülüşlerim hüzümdür.
Çabalarım boşunaydı batıyorum gömüldüm.
Kırıldı kanatlarım yüküm hayli bir ağır.
Rüzgara yürümek inan beni hayli zorladı.
Yürüdükçe geri esti emeklerime yazık.
Kaldı şimdi kenarda umut kırıntıları.