ਪੱਬਦੀਆਂ ਦੀ ਇਸ ਦੇਲ ਦੇਵ ਚੀ
ਉਝਾ ਸਾਹਾਵੀ ਭਲਨ ਲੀ ਕੋਈ ਨੈ
ਮੇਰਾ ਮੋ ਸੇਲ ਅਪਡੀ ਆ ਕੱਦਮਾ ਵੀ ਚੀ
ਉਝਾ ਤੇ ਸੇਲ ਵੀ ਧੈਲਾਨ ਕੇ ਤੋਈ ਨੈ
ਮੇਰਾ ਫਰਕੁਲਾ ਹਈ ਪਰਾਦਾ ਮਾਤ
ਮੱਲੇ ਖਾਲੇ ਧੋਂਬਾ ਸੇਰ
ਓ ਭੀ ਰਾਦਿ ਕੇ ਕੱਲਨ ਵੀ ਤੋਈ ਨੈ
ਅਸਾ ਬੁਡ਼ ਕੇ ਰਾਬਿ ਦੇ ਆ ਮਣਾ
ਓ ਸਾਨੁ ਬਾਹੀ ਵੀਚ ਮਣਾ ਨੈ ਦੇ ਤੋਈ
ਪਾਡੀ ਘਡੇ ਵੀਚ ਭਾਰ ਛਡੇ ਆਈ
ਨੀ ਦਲ ਲੀ ਆਬੀ ਕੀ ਅਹਲਾ ਜਾਨੇ ਕਰ ਛਡੇ ਆਈ
ਤੋਰਾ ਬਾਪ ਮੇ ਸ਼ਾਜਾਨ ਸੈਬ ਨੇ ਸੈਬ
ਬਂਦੇ ਦੇ ਸੋਨੇ ਦੇਰ ਜਾਹਾਨ ਪੇ ਹੋਸਨ
ਤੋਝੋ ਲੀਜ ਮਾ ਕਸਾਲਾ ਬੈਂ ਸੋਨੋ ਸੁਨੇ ਨੇ ਭਡੀ ਅਚੀ ਆਸਾਜਾਈ ਕੀ ਦੀ ਨੇ
ਤੇ ਮੈ ਦੇਲੇ ਟੋ ਮਈ ਹੁਂ ਜੇ ਫੈਰ ਤਾਈਮ ਰੈਗਆਯਾ ਪੁਸ ਕਰਾ ਸੁਸਾਂਵਨ ਰੀ
ਬਂ ਦੇ ਸੁਨੀ
ਅਲ ਹਾਈ ਦੇ ਫਰ ਇਕਵਾਲ ਸੈਬ ਮੱਲੀ ਕਾਲੇ ਦੋਂ ਤਾਂ ਤੋਕਰ ਸੁਨੀ
ਬਂ ਦੇ ਸੁਨੀ
ਬੇ ਦੇ ਜਾਹਾਂ ਦੇ ਹੋਂ ਸੇਲ ਵੋਂ ਤੇਰਾ ਜਾਂ ਲਸ਼਼ਕਾ ਰਈ ਹੋਂ ਰੇ
ਜੇ ਦੋਂ ਲਤੇਗ ਕੇ ਜੁਰਦੈ ਮਹਾਵਾ ਦਾਓ ਹੋਂ ਦਾਈ ਆਣ ਉਲਾਲ ਈ ਹੋਂ ਰੇ
ਅਸੁਪ ਵੇ ਦਾਂ ਦੇ ਰਿਆ ਖੋਤਾ ਦਾਓ ਗਾ ਸਜੁਣ ਲਾਦਾ ਰੈ ਹੋਂ ਰੇ
ਮੱਤੇ ਲਗੇ ਨ ਹਯਾਦ ਤਾ ਸ਼ਾਧ ਹੋਂ ਗੁਵੈ ਦੇ ਲੀ ਤੇਰਾ ਸਜੁਣ ਸਿਦਾ ਰੈ ਹੋਂ ਰੇ
ਅਜਿ ਅਸਰ ਇੱਕਬਾਲ ਸਹੇ ਅਜੀ ਸ਼ਜਾਦ ਸੇ ਸਰ ਤੇ ਬੋਂ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਬਿਲਕੂਲ ਨੰਾ ਗੀਰ ਦੇਨੀ ਸਿਦੇਤ ਵਾਲੀ ਮੁਰਾਬਾਰਾ ਚਾਈ
ਦੋਡ਼ੇ ਦੀ ਫਰਮਾਈਸ ਏ ਦੋਡਾ ਮੱਲੇਕ ਭਾਲਿਕ ਮੱਂਦਾਸ ਤੋਕਰ ਸਾਪਿ ਨੱਜਰ
ਦੋਡ਼ੇ ਦੀ ਫਰਮਾਈਸ ਮੱਲੇਕ ਅਨਸਰ ਜਾਤਿ ਜੀਰਾਜ ਸੇਬ ਅਲ ਹਾਜ ਦਾਫਰ ਇੱਕਵਾਲ ਸੇਰ
ਤੁਝੋ ਸੋਨਾਈ ਜੇ ਥਾਰੇ ਮੱਲੇਕ ਤੁਝੋ ਸੋਨਾਈ ਦੇ ਤੇਰਾ ਸੋਨਾਂ ਹਰ ਅਨਦਾਜ ਏ
ਜੇਰੇ ਸ਼ਾਂ ਜੀਲਾਬ ਦੀ ਥਾਂ ਦੇ ਹੋਵੇਲ ਇੱਤੁ ਲੈਆ ਮਾ ਅਲ ਭਾਲੇ
ਹੋਤੇ ਗਾਣ ਹਯਾਕ ਦੁਆ ਕਰ ਸਜਨਾ ਸਲਾ ਹੋਈ ਮਾ ਦਰਾਜ ਏ
ਸਾਂ ਬੀਆਰ ਦੇ ਮੁਲਕ ਨੀ ਸੈਰ ਗੈਂ ਦੈ ਤੇਰਾ ਦੇ ਹੇਂ ਘਰੀਬ ਨਵਾਜ ਏ
ਉਚਾ ਪਲਾਦਾ ਬਤੀਆ ਰਾਤ ਨੂ ਬੈਲ ਗੈਆ
ਬਾਲ ਗੈਆ ਮੋਜਾ ਵੋ ਸਂਗ ਦੋਲੇ ਦੇ ਰਾਤ ਗੈਆ
ਉਚਾ ਪਲਾਦਾ ਵੋ ਬਤੀਆ ਰਾਤ ਨੂ ਬਈਲ ਗੈਆ
ਬਾਲ ਗੈਆ ਮੋਜਾ ਵੋ ਸਂਗ ਦੋਲੇ ਦੇ ਰਾਤ ਗੈਆ
ਮੇਰੇ ਬਤਾਲ ਦਾਵੇ ਲਾਯਾ ਅਲ ਹੀਕ ਨੂ ਆਪ ਦੇ ਸਾਯਾ
ਮੇਰੇ ਬਤਾਲ ਦਾਵੇ ਲਾਯਾ ਅਲ ਹੀਕ ਨੂ ਆਪ ਦੇ ਸਾਯਾ
ਦੁਖਾ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਵੋ ਸਿਰ ਮੇਰੇ ਤੂ ਡਾਲ ਗੈਆ
ਦੁਖਾ ਪਲਾਦ ਵੋ ਬਤਿਆ ਲਾਜ ਮੋ ਲਗੈਆ ਬਡ਼ ਗਈਆ ਮੋ ਜਮ ਸਨ ਖਾਲਿਦ ਦੇ ਰਦੀਵੀਆ
ਦੁਖਾ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਰੇ ਲੇ
ਕਿਛੇ ਸੋਨੇ ਦੋ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਰੇ ਲੇ
ਦੁਖਾ ਲਹਾਯਾ ਮੁਝੇ ਵੇ ਲੇ ਚਡ਼ਿਆ ਹੋਯਾ ਭਾਂ ਸੋਨੇ ਜਾਂ
ਲਗਾ ਬੇਲ ਗੁਲ ਭੋਏ ਤੇ ਆਯਾ ਛਾਲਾ ਹੁਸਾਂ ਤਾਰਾਰ ਹਯਾਦ ਨਾ ਹੋਯਾ
ਦੇ ਨਾ ਆਜ ਕਵੀ ਆਜ ਮਾਯਾ ਓ ਨਾ ਕਬਰ ਦੀ ਗੋਦ ਛ ਵੇ ਦੇ ਆਦਾਈ ਬਾਦ ਕਰ ਕੁ ਹਾਤ ਨੈ ਚਾਯਾ
ਮੁਨ ਕਤਿ ਨਾ ਰਾਦ ਹੋਸਾ ਨੈ ਕੀ ਦੁਏ ਦੀ ਗਾਲ ਮੁਣ ਸਾਨ ਨੈ
ਮੁਨ ਕਤਿ ਨਾ ਰਾਦ ਹੋਸਾ ਨੈ ਕੀ ਦੁਏ ਦੀ ਗਾਲ ਮੁਣ ਸਾਨ ਨੈ
ਉਸ ਸੇ ਮੇਰੀ ਅਮਗਲਾ ਹੋ ਬਤਿਆ ਕਲ ਗੈਯਾ
ਬਚਾ ਬਲਾ ਗੋ ਬਤਿਆ ਲਾਦ ਮੁਂ ਬੱਲ ਗੈਯਾ
ਬਾਣ ਵੀ ਨ ਮੋਝਾ ਮੁ ਸਾਂਗ ਧੋਲੇ ਦੇ ਰਂ ਗੈਯਾ
ਆਡੀ ਅਬਾਸ ਹੈਰ ਆਡੀ ਸੋਗਾਰ ਹੈਰ ਆਡੀ ਖਾਲਿਕ ਮੁਂ ਕਾਰ ਸੇਖ
ਬੇ ਲੇ ਕ੍ਰਾਕ ਮੁਂ ਰੇ ਕੋਾਲ ਸੇਖ
ਗ੍ਰ ਮੇ ਕੋਦ ਸੇਖ
ਦੱਾਸ ਦੁਬਿ
ਰੁਮ ਮੇ ਕਂਸਾਬ ਜੁ ਰੁਮ ਮੈ ਸਿ ਚੇਡੋਡਾ
ਦੁਲ ਬਾਕ ਯੈ ਕੀਮਤੀ ਚੇਡੋਡਾ
ਦੁਲ ਬਾਕ ਯੈ
ਕੀਮਤੀ ਚੇਡੋਡੇ
ਗਾਲ ਸਾਬ ਲੀਆ ਏਗ ਰਾ ਕੇ ਚੇ
ਦੁਲ ਬਾਕ ਜੁ ਰੁਮ ਮੇ ਕਂਸਾਬ ਜੁ ਰੁਮ ਮੈ ਚੇ
ਅਲਾ ਬਾਕ ਹਯਾ
ਸਲਾਮ ਦੀ ਰਖੇ ਆਰ ਸਜਣ ਦੀ ਜਿਲ ਬੇ ਬਾਕ ਏ
ਬਨਦੇ ਗੀਮਤੀ ਸਜਣ ਮਲਾਗ ਬਹਦ ਕੈਵਾਰ ਮਲਾਗ ਮਲਾਗ ਬੇ ਚੇ
ਨਬਲੀਆ ਹੇਲਬਾਈ ਮਸਾਉਦੇ ਕੋਛੇ ਬਦੀਆ ਮਿਟਾਈ ਮਸਾਉਦੇ
ਮੇਰਾ ਅਜ ਤੁ ਯਾਰ ਅਬਾਸੇ ਸੋਨਾ ਦੀਲਗਾਰ ਅਬਾਸੇ
ਦੀਲਿ ਮੇਰਾ ਦੀਲ ਹਈ ਉਝੇ ਦੀਆ ਸਂਗ ਸਾਂ ਜਾਲ ਗਈਆ
ਬੁਛਾ ਖਲਾਦਾ ਬੱਕੀਆ ਰਾਤ ਮੁ ਬਲ ਗੈਆ
ਬਣ ਗੈਆ ਮੋਟਮ ਸਾਂ ਭੀ ਧੋਲੇ ਹੇਰਾ ਦੇ ਗੈਆ