ہنجوان دے وچھ اکھارے روچیاں
لادے او اگاں جو تو نہیں روچیاں
ہنجوان دے وچھ اکھارے روچیاں لادے او اگاں جو تو نہیں روچیاں
سکھے سکھے سیلانگے تیری اسزاماں
بس وچھ نیوں تینوں کیویں کھول جاماں
بس وچھ نیوں تینوں کیویں کھول جاماں
تیرے دکھ سکھ میں تے رکھ لین سانگوے چناں جڑے تن دی مکا لیو سانجوے
تیرے دکھ سکھ میں تے رکھ لین سانگوے
چناں جڑے تن دی مکا لیو سانجوے
سیکھ دین تیرے بجو تھنڈیاں ہواں
بس وچھ نیوں تینوں
کیویں کھول جاماں
بس وچھ نیوں تینوں کیویں کھول جاماں
کھول جاماں
تیرے آنکھیں اللہ وچھ گم سم رینیاں پوچھ دین لوگ تے میں ایکھو گل کہنیاں
دن رات سونے یار
تیاں راواں
بس وچھ نیوں تینوں کیویں کھول جاماں
بس وچھ نیوں تینوں کیویں کھول جاماں
تیرے بجو میں تے ہونے مارنیاں دھاواں بے مل دے سچ تھے
ویرونیاں نے کھاواں بے
میں تے ہونے مارنیاں دھاواں بے
دس
دل کملے نوں کہن دی پر چاواں
بس وچھ نیوں تینوں کیویں کھول جاماں
بس وچھ نیوں تینوں کیویں کھول جاماں
تیرے آنکھ چھوڑیاں نے رت میری پیتی وے ملک رشید
وے توں چنگی نیوں پیتی وے
تیرے آنکھ چھوڑیاں نے رت میری پیتی وے
ملک رشید وے توں چنگی نیوں پیتی وے
پیتی دے مون تیرے سیرے
کھلے گھر تیاں باواں
بس وچھ نیوں تینوں کیویں کھول جاماں
بس وچھ نیوں تینوں کیویں کھول جاماں
ہنجواں دے وچھ اکھاں رین رچیاں
آگے او اگاں جو تو نیوں بجیاں اوکھے اوکھے سیلانگے تیری آس داماں
بس وچھ نیوں تینوں کیویں کھول جاماں
