สุภาษณ์ ธรรมดาธรรมดาธรรทําดีสุภาษณ์ ธรรมดาธรรมดาคนอย่างฉันวันๆ ก็มองเป็นโลกสวยยิงขึ้นมาทุ่มมีรอยยิ้มมีที่สดใสแต่บางทีใครเขาไม่เข้าใจไม่เป็นไรโอเคแล้วใครไม่เป็นคนอยากจะรู้ทําไมดูไม่ค่อยเห็นทุกร้องใจอยู่คนเดียวยังมีสนุกกว่าอยากจะทําอะไรได้ตามใจไม่ต้องคอยเพิ่งตามต้องหาใครจะอยู่จะไปก็ใช้เหล้าเองไม่ค่อยข้าวว่ารักจะทิ้งทางอยากช่วงกันตามไหนก็ได้เลยไม่ค่อยคิดทําตรังเอาไว้ได้จะอยู่จะไปก็ตามสบายไม่ใช่ที่สนกังวลว่าใครจะไม่รักหนักใจตัวเราเองนั้นมีวันไหวอาจจะดูว่าฉันไม่เหมือนใคร แต่จริงใจอยู่เสมอใครมีบางคนอยากจะรู้ ทําไมดูไม่เคยเห็นทุกร้อนไทยอยู่คนเดียวอย่างนี้สนุกกว่า อยากจะทําอะไรได้ตามใจไม่ต้องคอยเพิ่งตามเงินหอใคร ถ้ายูจะไปก็ใช้เราเองไม่ค่อยแค้วว่ารักจะทิ้งทั้ง อยากชบกันตอนไหนก็ได้เลยไม่เคยคิดทรังไว้เลย ถ้ายูจะไปก็ตามสบายยังดีๆ มีมากมาย ยังรออยู่ ให้รู้เดินเข้าไปหาชีวิตเรานั้นเป็นของเรา โอกาสมาแล้วอย่าปล่อยไปคงไม่มีใครไม่รักตัวของตัวเองก่อนอยู่คนเดียวอย่างนี้สนุกกว่า อยู่คนเดียวอย่างนี้สนุกกว่าไม่ต้องคอย huing ตามเงินหัวใคร ถ้าอยู่เธอไปก็ใช้เราเองไม่คอยคาวว่ารักเธอจริงจัง อยากชบกันตอนไหนก็ได้เลยไม่ค่อยคิดถ่ารังเอาไหวเลย ถ้าอยู่เธอไปก็ตามสบายอยู่คนเดียวอย่างนี้สนุกกว่า อยากจะทําอะไร หยุดตามใจไม่ต้องคอย huing ตามเงินหัวใคร ถ้าอยู่เธอไปก็ใช้เราเองไม่เคยแค่ว่ารักจะจริงจัง อยากชอบกันตอนไหนก็ได้เลยไม่เคยคิดที่รังไว้เลย จะอยู่จะไปจะตามสบาย