Три нојине сум заспало,
ми село сум се шетало,
Момите велат пија,
сум пија нод Лутаракија,
А јас сум пија нод мера, тој
пустимера к'зад тебе.
Утре је рано недела,
старата ми мајка ке дојде,
Со твоју тактло да збори,
да ли ке те дадат за мене,
Ако те се врене дада,
поарно жив да не бидам.
Мене ме Димче не дава,
старата ми мајка и татко,
О,
ти си Димче,
си румак,
о,
ти се носиш ски нато,
Ако сум се вде си румак, срцето ми је богато.
