Тргна ми ленка на воденица,
жито да меле бела пшеница,
па ми то вари мори убава ленка,
еднака руца мори по нас,
жито.
Іија прече као чичко јанкула,
чичко јанкула,
стар мера клија,
Постой,
невесто мори да ти помоде нам веки да крена море да растоварам.
Мени ги кренао тешки те веки ту ција грабна лубава ленка,
Еми ја постегнал море,
еми ја постипнал,
на Белолице мори белег направив.
И се нами ленка оплеле Боже,
како ќе одам жива до дома,
Белким мажом и морике ми опрости,
ама све крвале леке ме растости.
02:42
02:36
03:15
04:37
