ਆਘ ਯਹ ਲਾ ਖੈਰੇ ਕੀਰੇ ਸਾਡੀ ੰਦੀਗੀ ਦਾ ਤੁਂ ਅਕਸਦ ਬਣੇ ਕੇ ਟਕਰੀਆਂ
ਆਛਿ ਕਚੇ ਆਹੀ ਸਾਬਾਂ ਚੇ
ਦੇਨੀ ਉਂਗਲਾਂ ਯੋਤੇ ਗੀਨ ਦੇਆ
ਕੁਦਰਤ ਭੀ ਨੇ ਹਾਲ ਹੁਂਦੀ
ਜਦੋ ਸਚਨੇ ਸਾਨੂ ਮੀਲ ਦੇਆ
ਜਿਤ ਜਾਂਗੇ ਜਾਂ ਹਰ ਜਾਂਗੇ
ਗਾਲ ਗਾਂਦੀ ਚਾਲੇ ਓ ਵਖਰੀਆ
ਆਈ ਲਾ ਖੈਰ ਕਿਰੇ ਸਾਡੀ ਜੁਂਦਗੀ ਦਾ
ਤੁਂ ਮਕਸਦ ਬਣਕੇ ਟਕਰੀਏ
ਲਾ ਖੈਰ ਕਿਰੇ ਸਾਡੀ ਜੁਂਦਗੀ ਦਾ
ਤੁਂ ਮਕਸਦ ਬਣਕੇ ਟਕਰੀਏ
ਨੂਰ ਤੇਰੇ ਚੇਰੇ ਦੀ ਰੋਨਕ ਸਾਂਬਦਾ
ਰਬ ਕਰਾਮਾਤ ਕੀਤੀ ਆਕਮਾਲ
ਸੋਨਕੇ ਸੋਣੀ ਹੈ ਮੈਤਾ ਕੀ ਸੇਦਾ
ਚੀਰਾਂ ਪੇ ਛੋਂ ਪੁਛੇ ਆਏ ਹਾਲ
ਏਸਾ ਕੋਈ ਦੇਨ ਨੈ ਓ ਚਡ਼ਾਕ ਦੇ
ਜਦੋ ਮਗਿ ਤੇਰੇ ਲੀ ਦੁਆ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਦੋਖ ਤੇਰੇ ਹੀਸ ਆਜ ਸਾਟੇ ਕਰਕੇ
ਨੀ ਸਾਤੂ ਹੈ ਸਾਤ ਪੁਲਕੇ ਗੁਣਾ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਮੈ ਹੈਫੂਸ ਮੇਰੇ ਲੀ ਇਸ ਜਗਤੇ ਜੋ
ਓ ਥਾਂ ਤੇਰੀ ਗਲ ਵਕਡਿਆ
ਇਹ ਲਾ ਖੈਰ ਕਰੇ ਸਾਧੀ ਜੱਂਦਗੀਦਾ
ਤੁ ਮੱਖਸਦ ਬੈਨਕੇ ਟਕਰੀਏ
ਇਹ ਲਾ ਖੈਰ ਕਰੇ ਸਾਧੀ ਜੱਂਦਗੀਦਾ
ਤੁ ਮੱਖੱਦ ਬੈਨਕੇ ਟਕਰੀਏ
ਨੇਨਾ ਤੇਰੀ ਆਂਚੇ ਏਸੇ ਡੁਬੇ ਸੋਨੀਏ
ਏਇਤਾ ਹੋਯਾ ਆਜ ਜਾਨੋਗੇ ਲਗਦੇ
ਨੀ ਕੈਸੀ ਤੇਰੀ ਇਸ਼ਕ ਖਮਾਰੀ ਸੋਨੀਏ
ਨੀ ਸਾਨੂ ਦੇਨ ਰਾਤ ਇਕੋ ਜੇ ਲਗਦੇ
ਗੁਰਮਨ ਬਾਹਾਂ ਯੁਤੇ ਖੁਣੇਆ ਪੇ ਆਈ
ਓ ਨਾਮ ਤੇਰਾ ਛੇ ਅਖਰੀ ਆਈ
ਆਈ ਅਲਾ ਖੈਰ ਕਿਰੇ ਸਾਡੀ ਜੁਂਦਗੀ ਦਾ
ਤੁਂ ਮਕਸਦ ਬਣ ਕੇ ਟਕਰੀਏ ਅਲਾ ਖੈਰ ਕਿਰੇ ਸਾਡੀ ਜੁਂਦਗੀ ਦਾ
