Δεν έχω να σου πω πολλά κι ας ήθελα, εφτά χειμώνες τώρα σωγγράφεις ως σύννεφα
Πήρα μια χούφτα από το χώμα που φίλησα και την ύψωσα, ελπίζοντας πως θα φυτρώσεις σύντομα
Εγώ δεν έχτισα περσόνα ποτέ, μα έρχονται μέρες που νιώθω πως τελικά ήτανε λάθος
Είμαι ό,τι βλέπεις από το γιά, όχι κατά βάθος, αν γράφεται βαριά να σηκώνεται και το βάρος
Θέλω να κάνω τους ανθρώπους μου χαρούμενους, τον Άλεξ να χαμογελάει χωρίς να αρχίσει ουρώση
Να μάθει όλη η χώρα το τέο, για να μπορώ να του λέω πως τον πίστευα πριν τον ακούσουν τόσοι
Να ξαφανίσω το σπίτι μας απ' το χάρτη, για να μην νοιάζω μα τα πάντα γίνουν στάχθη
Κι ας λείπουν πράγματα απ' το ράφι, να μην χρειάστηκε ποτέ σου να το ανοίξεις αναζητώντας αγάπη
Αυτό που ακούς δεν γράφτηκε ποτέ, αυτές τις σκέψεις μακάρι να μην τις έκανα
Αυτές οι λέξεις μπήκαν όλες τους στα μέτρα, δεν ρώτησαν για να έρθουν, δεν ρώτησαν όταν έφευγαν
Μια μέρα θα μας γράψω πιο όμορφα κουπλέ, δεν το ξεχνάω γι' αυτό πήγα και με έψαξα
Να μην φοβάσαι να κοιτάς τον ουρανό όπως κι αν είναι, αυτά είναι για φώτισο σαν αίμα
Καμιά φορά νιώθω περήφανος για μένα κατά το ίμισι, τ' άλλο μισό είναι αντίπαλος για μένα
Έχω αντίληψη μα δεν αρκεί, θέλω να γίνω πιο πολλά από όσα περιμένουν όλοι από μένα θρηστικά
Δέκα χρόνια θα σ' αλλάξω ρυζικά, με ένα βράδυ θα σ' αλλάξω ρυστικά
Όταν θα δεις δόντια να σφίγγουν στα χαμόγελα που φώτιζαν τις μέρες σου, δεν ψάχνω την έμπνευση στα σκάτα
Με έχει κουράσει, φωτιάζει το lifestyle κι όλη τη φάση, αυτό που πουλάτε μας έχει κάψει
Πότε θα είμαστε εντάξει, ποτέ μ' αυτά μεν τάξει μόνος μου κι αυτό μου αρκεί γιατί το γυρίσμα από εκεί που πάει στο μυαλό μου δεν θα ξεχάσει
Γι' αυτό κάνω πολλά και λίγα λέω, αξιοποιώ τα γενναία μου για να αναπνέω
Δεν ξέρω κάθε πότε θα μ' ακούτε πλέον, αλλά το γράφω σαν να είναι το τελευταίο
Αυτό που ακούς δεν γράφτηκε ποτέ, αυτές τις σκέψεις μακάρι να μην τις έκανα
Αυτές οι λέξεις πήγαν όλες τους στα μέτρα, δεν ρώτησαν για να έφυγουν, δεν ρώτησαν όταν έφευγαν
Μια μέρα θα μας γράψω πιο όμορφα κουπλέ, δεν το ξεχνάω γι' αυτό πήγα και με έψαξα
Να μην φοβάσαι να κοιτάς τον ουρανό όπως κι αν είναι, αυτά είναι για αυτού που σώσαμε μαθού
Αυτές οι σκέψεις μακάρι να μην τις έκανα, αυτές οι λέξεις πήγαν όλες τους στα μέτρα, δεν ρώτησαν για να έφυγουν, δεν ρώτησαν όταν έφευγαν
Μια μέρα θα μας γράψω πιο όμορφα κουπλέ