Τόσα χρόνια, τόσα λόγια,
τόσος πόνος και ντροπή,
ούτε σκλάβαινε,
ούτε πόρνη,
ούτε κορυμμόνα δική.
Το πιο πρόστιχο σημάδι,
μου το άφησε ζωή,
μια ολίπου στο σκοτάδι,
έχει όπτι θλιβερή.
Ο κούκλυ του ζαλτανά
θα βγει
ξανά
σαν ομήρα.
Όπου να'ναι, θα αποβάλω
το πιο όμορφο παιδί,
θα κοιτάξω στο πηγάδι,
να του φτιάξω φύλακι,
κι αν ξυπνήσω να ευτυχίξω στην πραγματική ζωή,
θα'χω ανήλπη αλαβγά, υποχρεώσε.
Μα τα λάθη με το αγκάθι δεν ανοίγουν πληγές,
μια στο χέρι θα μας φέρει το μαχαίρι που το θες,
θα'χουμε μακρύ χειμώνα,
λερες τα νέα εόρτες, ούτε ποθό, ούτε αγάπη,
μόνο στα χθες απ' το χθες.
Το κούκλι του ζαλτανά
θα βγει
ξανά
σαν ομήρα.
Đang Cập Nhật
03:10