Jo vaig néixer com un roure i tres estaques m'heu clavat.
Sóc un màrtir de l'ofici, immaculada concepció.
Tinc la data marcada en vermell, però qui sóc?
Ja fa dies que em sabeu, ja fa dies que m'infleu, ja fa dies que em tapeu les vostres mantes.
Au! Una mica de quillat, una mica més inflat, tinc la panxa com explota, hauré d'anar a cagar.
Au! No pagueu, per favor, no em cargueu cops de bastons que ja n'estic fins als collons.
No em feu mal, per favor, necessito com vosaltres abraçades i petons.
Au! No pagueu, per favor, no em cargueu cops de bastons que ja n'estic fins als collons.
No em feu mal, per favor, necessito com vosaltres abraçades i petons.
Ja m'ho veig avenir, he vingut aquí a patir, que cada any em tortureu en nom de Déu nostre senyor.
Au! Prefereixo que el cremem, acabar la llar de foc, que no pots veure l'amor que esteu fingint d'avui.
Au! I de sobte us apropeu, us feu fotos i rieu, us queixeu molt dels torres però ningú pensa en els troncs.
Mengeu neules i torrons. Au!
Au! No pagueu, per favor, no em cargueu cops de bastons que ja n'estic fins als collons.
No em feu mal, per favor, necessito com vosaltres abraçades i petons.
Au! No pagueu, per favor, no em cargueu cops de bastons que ja n'estic fins als collons.
No em feu mal, per favor, necessito com vosaltres abraçades i petons.
No em feu mal, per favor, necessito com vosaltres abraçades i petons.