Auðun þín tær, röttin þín skær, fylgja mér langt á veg, langt út í heim.
Heim sem er stór og svá smári senn, passar í litla lóman þinn.
Því þú ert allt sem er og ég fyrr til þess að koma aftur til því.
Tíminn fyrr hægt, læðist svo hægt,
en við látum hann fljúa, skila mér heim.
Því lofa ég, lofa þú því, barni mitt, að herða eftir mjölla hugan þinn.
Því þú ert allt sem er.
Því þú ert allt sem er og ég fyrr til þess að koma aftur til því.
Tíman gerum við að fljuga um heim.
Það er eitt landreikar.
Það er eitt landreikar.
Það er eitt landreikar.
Það er eitt landreikar.
Það er eitt landreikar.
Það er eitt landreikar.
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật