Sýrastinnaklinn laungur ekki með
Þetta kýrstur lóksum betur veð
Því vagnum dreyjir nógu látt
Því færðalægi var orðistrætt
Skerði gleðun af glastrengi njá
Þið vantir sá og þann munar upp
Að standa aðeitt á barmið upp
Og tjúpa laugin brosir mýtt við mér
Ég þetta lífuna ekkert neitt
Og ég vun reyna allt hvað ég get
Ég fyrir það um því maður dimast ég
Ítlurður þóttu í þar sögnar rá
Þið þurfið ekki að þóla mig í brá
Þið þurfið ekki að þóla mig í brá
Þið þurfið ekki að þóla mig í brá
Þið þurfið ekki að þóla mig í brá
Þið þurfið ekki að þóla mig í brá
Þið þurfið ekki að þóla mig í brá
Þið þurfið ekki að þóla mig í brá
Þið þurfið ekki að þóla mig í brá