Σ' όμορφο κύμα στέλνω ρόλκες, τάνω ντρέμβεςΣ' όμορφο κύμα στέλνω ρόλκες, τάνω ντρέμβεςΟι αγιάδες ανάβουν κεριάΝα προλάβουν να δουν τα εγγόνιαΝα τα πάρουν μια ακόμα αγκαλιάΠριν να γίνουν στον τάφο εικόναΤελευταία χαθήκαμε φίλε το ξέρωΑπόψε μπορώ να τα πούμεΘα περάσω μετά τη δουλειάΈχει ντέρμπι απόψε να δούμεΚυνηγάμε συνέχεια τον χρόνοΔίχως να ξέρουμε δρόμο και στόχοΜα ρωτήσεις που πάμε ξανάΘα σου πω μην φοβάσαι πως θέλωΚαβάλα της έλα να φύγουμεΝα πετάξουμε μέχρι το άφυροΕδώ κάτω στον τόπο αυτόΟι αγάπες μαραίνονται σαν τριαντάφυλλοΜεταφέρουμε υπόγειο μήνυμαΑρουρέη της πόλης αντάρτεςΣε στοές μεγαλώνει το κίνημαΚαι φωτιά στο μπλουζίον της πλάφτεςΜείναμε σπίτι κλεισμένοι καιρόSci-fi ταινία παλιάΣτην Κυψέλης βαδίσω ξανάΓέννημα θρέμα σαρτά τα στενάΚαι με βλέπω στην άλλη μεριά της γράμμηςΠου ακούω τη μάνα ξανάΈχουμε στέγια στην πόλη στο SΚαβάλες, πλατείες και πάρκαΜεγαλώνουμε σαν σκιέςΜε καπέλα κουκούλες τα μαύραΈτοιμη πάντα για πόλεμοΜε σχέδιο και έτοιμο κόλποΕγώ και η δική μου καιρόΈτοιμη για όταν θα γίνει το μπλόκοΚι όλα γυρνάνε μες στη βίνη του μυαλούΤο παρελθόν μες στο παρόνΨάχνει μια θέσηΠήρατε το όνειρο απ' τις πλιάτες του ουρανούΚαι το σκορπίσατε στα φώτα μες στη μέσηΜία εποχή πεθαίνει δίχως γυρίσμοΧωρίς να νοιάζεται κανένας τι θα μείνειΠεθαίνει η τέχνη μαζί με πολιτισμόΚι απ' το μικρό μας το χύπχο παράγετηΘα απομείνειΣε υπόγεια χτίζουμε όνειραΣκοτεινά και υγρά σαν τα μέρη μαςΤώρα ξέρω δεν πήγε χαμένοΠάνω απ' τα σάμπλερ το κάθε νυχτέρι μαςΚι έχουμε φτάσει πια ως εδώΚάνοντας ό,τι περνάει απ' το χέρι μαςΚαταφέραμε και είδα να δειςΠοια θα κλείσουν μαζί μας οι γέροι μαςΕίμαι περήφανος για ό,τι αντάμωσαΌ,τι σκάρωσα έδωσα χάρισαΚι ό,τι έφυγε πήγε μακράΝα' ναι καλά στιγμή δεν του κάτωσαΓια τους λίγους που ήλες τα δύσκολαΓια εκείνους που φύγανε γρήγοραΓια τον Νένιο, τον Νίκο, τον ΚέσσαραΠου μας προσέχουνε πάνω απ' τα σύννεφαΒήμα στο βήμα κοιτάω μπροστάΜα πάντα θυμάμαι το πίσωΑπ' το πέραμα τότε αρχέςΜε το λόγο ζωή να στηρίζωΜε τον Γιώργο όλη μέρα στο χάσιμοΜετά το σχολείο για βάψιμοCD, κασέτες και δίσκοιΧέρι με χέρι να γίνει το γράψιμοΑκούω τα σύγχρονα beatΧαρακτήρα δεν έχει κανείςΓυναίκης σύγχρονη υπό πρεμαλάκεςΣαν να ακούω ρεφέντης βαδίρΤο όνειρο ήθελε κάποτε πέμπαιμαΤώρα πια το παιχνίδι έχει αλλάξειΤώρα τρέχουν και πιάνουν μικρόφωναΠρώτα οι γλύφτες, φλώροι και τσάτσιΚαι όλα γυρνάνε μες στη βίνη του μυαλούΤο παρελθόν μες στο παρόν ψάχνει μια θέσηΠήρατε το όνειρο απ' τις πλιάτες του ουρανούΚαι το σκορπίσατε στα φώτα μες στη μέσηΜια εποχή πεθαίνει δίχως γυρίσμοΧωρίς να νοιάζεται κανένας τι θα μείνειΠεθαίνει η τέχνη μαζί με πολιτισμόΚαι απ' το μικρό μας το χύπχο παράγετη θα απομείνειΥπότιτλοι AUTHORWAVE